درخت بومی جنوب ایران است . برگهای کوبیده آن را «سدر» مینامند و میوه آن خوردنی است. کنار درختی است به ارتفاع نزدیک به ۱۰ متر با برگهای کوچک و قلبی شکل و کشیده با سه رگبرگ برجسته که گوشوارک آن به خار تبدیل شدهاست. درخت کنار مقاوم ترین درخت میوه به صورت درختچهای کوچک، خاردار با تاج پهن است.
میوه این درخت تخم مرغی شکل و به اندازه میوه زیتون یا کمی کوچکتراست. میوه کنار خوراکی بوده و بسیار مغذی و سرشار از ویتامین C و مقادیر نسبتا خوبی از ویتامین B ،E و محتوی کلسیم، فسفر و آهن است. ارزش غذایی میوه کنار از لحاظ پروتیین، مواد معدنی، کلسیم، فسفر، کاروتن و ویتامین از سیب غنی تر و میزان کالری و ویتامین c آن نسبت به پرتقال بیشتراست . میوه آن براحتی هضم و اثر ملینآور دارد و طعم این میوه ترش مطبوع و شیرین است.
درخت و میوه آن در جنوب ایران کنار نامیده میشود و در کتاب ها به نامهای کنار، سدر، سدره، منبل داوود، سنجد گرجی، نیم، ضال، ببر و شجره النبق نیزخوانده شدهاست. از قدیم از برگ سائیده درخت کنار بهعنوان ماده پاک کننده موی سر و بدن استفاده شده و هنوز هم در برخی نقاط استفاده از آن متداول است. برگ سائیده کنار «سدر» نام دارد. درخت کنار برعکس دیگر درختان وقتی هوا خنک می شود گل می دهد این درخت در اوایل پاییز به گل می نشیند و زنبورداران می توانند حدودا ۴۰ تا ۴۵ روز از شکوفه های آن استفاده کنند.
در استانهای جنوبی ایران مانند استان فارس،استان هرمزگان، استان بوشهر، استان خوزستان، استان کرمان وجنوب استان سیستان و بلوچستان به خوبی میروید
تقویت کننده و محرک قوای جنسی
مقوی مغز و اعصاب
تقویت حافظه
انرژی زا و نشاط آور
تقویت کننده و بهبود ضعف بدن
پیشگیری و درمان سرطان
بهبود گرفتگی عروق
برطرف کننده انگل و کرم روده و معده
بهبود کمر درد
بهبود و درمان کم خونی
مرحم سوختگی
تقویت کننده موی سر
کاهش حرارت بدن
تب بر
رفع عطش
بهبود آبله
بهبود سرخچه
تسریع در رشد کودکان
عقیقی
از اوایل شهریور تا اواسط آبان
مخلوط کردن دو تا سه قاشق عسل کنار با آب ولرم و سپس اضافه کردن آب یک لیموی ترش تازه به آن. این شربت از بهترین نوشیدنی های طبیعی بوده و علاوه بر ضد سرطان بودن خاصیت ضد عفونی کننده نیز دارد و از تمام خواص عسل مصرف شده به علاوه میزان بالای ویتامین C موجود در آب لیموی طبیعی برخوردار است.
ترکیبات عسل کنار
انواع ویتامینهای گروه بی شامل B1,B2,B3,B5,B6,B12 و ویتامین C ، غنی از انتی اکسیدان های طبیعی همچنین مواد معدنی و مینرالهای ضروری آهن، روی ، سلنیوم ، کلسیم ، فسفر ، منزیم و ….
نکاتی در مورد عسل کنار
در طب بوعلی این عسل برای سرد مزاجان توصیه شده و برای افرادی که دارای ضعف قوای جنسی و جسمی هستند توصیه شده است، این عسل در بین اعراب محبوبیت خاصی دارد و به عنوان عسل جنسی نیز نامیده می شود و به تازگی در بسیاری از کشورهای دنیا به عناون یک تقویت کننده جنسی موثر، سریع و طبیعی استفاده می شود. عسل سدر از دیر باز به عنوان هدیه یا پیشکش برای پادشاهان به عنوان خلعت فرستاده می شده است.
دلیل کف کردن عسل کنار (سدر)
عسل این گیاه کف می کند در بسیاری از جاها و مناطق عسل کنار را به صورت کف کرده استفاده می نمایند و بسیاری نیز معتقد هستند که عسل نباید کف کند پس شاید عسل مرغوب نیست. این امر باعث شبهات زیادی در بین افراد و حتی زنبوردارانی که اقدام به تولید این عسل می کنند شده است. این عسل پس از برداشت کف کرده و دارای رنگ روشنی می باشد و پس از مدتی کف آن خوابیده و به رنگ خود عسل برگشته یعنی تیره می شود و پس از گذشت چند ماه تیره تر شده و به رنگ جیگری یا عقیقی در می آید و چنان چه دوباره این عسل مخلوط شود و یا در مجاورت گرما ویا داخل آب گرم قرار داده شود دوباره کف میکند وتا خوابیدن کف آن زمان لازم است
علت این کف کردن برمیگردد به خود گیاه کنار و ربطی به طبیعی و یا نامرغوب بودن عسل تولید شده ندارد. دلیل کف کردن این عسل وجود مقادیر قابل توجهی ساپونین در عسل این گیاه می باشد. بنابرین این عسل دارای ارزش عذایی و مکملی بسیار بالایی می باشد. برای توضیحات کامل تر به صفحه مربوط به این گیاه مراجعه نمایید.
خواص کف عسل کنار
کف عسل این گیاه بسیار خوش طعم و خوش مزه و داری طبع سرد بود و برای کسانی که گرم مزاجند بسیار مفید می باشد.
عسل کنار و بهبود ناراحتیهای گوارشی
عسل کنار تاثیر بسیار زیادی بر بهبود زخمهای دستگاه گوارش بهویژه روده و معده دارد و میتواند مقاومت و توانایی دستگاه گوارش را افزایش داده و عملکرد این اندامها در بدن را بهبود بخشد. گنجاندن این عسل کهرباییرنگ در برنامه غذایی روزانه میتواند تاثیر زیادی بر کاهش میزان کلسترول خون داشته باشد. همچنین میتواند کمبود ویتامین c در بدن را جبران کند. از اینرو مصرف این عسل در زمان ابتلا به آنفلوآنزا یا سرماخوردگی میتواند مقدار زیادی از ویتامین c مورد نیاز بدن را تامین کند و از طرفی، اشتهای فرد بیمار را تحریک میکند تا او بتواند بر بیاشتهایی خود غلبه کند.
گون گیاهی است چندساله که ارتفاع آن تا 75 سانتیمتر میرسد و از خانواده leguminoseae که تولید مثل آن از طریق بذر صورت میگیرد ساقههای رشد یافته آن به رنگ بنفش تیره است برگهای آن مرکب از برگچههایی است که به صورت متقابل به تعداد 11تا30جفت در محور هر برگ قرار گرفتهاند. گلهای آن معمولا به رنگ ارغوانی؛ گاهی آبی یا سفید بوده و نزدیک به انتهای شاخهای گلدهنده قرار دارد.
گون از خانواده لوبیا است با این گونههای زیادی از گون وجود دارند. اکثر مکملهای حاوی گونه هستند که Memeranaceue نامیده میشود. گفته میشود این گیاه دارویی فواید زیادی برای بسیاری از بیماریهای از جمله بیماریهای قلبی دارد.
گون نوعی گیاه دارویی است که ریشه آن برای درست کردن دارو مورد استفاده قرار میگیرد.
این گیاه برای بسیاری از بیماریها مورد استفاده قرار میگیرد، ولی شواهد زیادی کافی برای تأثیر آن وجود ندارد.
گون برای سرماخوردگی، عفونتهای تنفسی فوقانی، آلرژیها، فیبرومیالژیا (سندرم درد اسکلتی، عضلانی مزمنی است که درد منتشر، نقاط حساس، خستگی و اختلال خواب مشخص میشود). کمخونی، ایدزHIV/AIDS، برای تقویت و تنظیم سیستم ایمنی بدن استفاده میشود. برای سندرم خستگی مزمن (CFS)، بیماریهای کلیوی، دیابت و فشار خون بالا مورد استفاده قرار میگیرد.
ـ برخی از مردم از گون بعنوان تقویت کنده عمومی برای محافظت از کبد، مبارزه با باکتریها و ویروسها استفاده میکنند.
ـ گون معمولاً در ترکیب با دیگر گیاهان دارویی استفاده میشود. برای مثال آن را همراه با برگ نو درخشان (Ligustrum lucidum)، برای درمان سرطان سینه، سرطان گردن و ریه بکار میروند.
برخی اوقات آن را به پوست میزنند تا جریان خون را در آن ناحیه افزایش دهند و خوب شدن زخم را سرعت ببخشند.
چندین نوع گون وجود دارد؛ برخی حامی سمی به نام سوینسونین هستند و با مسمومیت دامهای اهلی مرتبط دانسته شدهاند. بیشتر گونههای گون در مکملهای رژیمیهای که انسانها استفاده میکنند، وجود ندارد.
گیاه گون در طب سنتی چینی در طول قرنها استفاده شده است. ویژگی فوقالعاده گیاه گون این است که باعث تقویت سیستم ایمنی بدن میشود. اما برای درمان سایر مشکلات نیز از آن استفاده شده است. از قبیل بیماریهای قلبی. با توجه به اینکه این گیاه خواص دارویی فوق العاده ای دارد آیا در کنار این خواص فوقالعاده میتواند عوارض جانبی دیگری داشته باشد؟
گون گیاه بنشنی است است برای سلامت قلب و ایمنی بدن بسیار مفید می باشد. این گیاه سرشار از آنتیاکسیدان میباشد که باعث مهار رادیکالهای آزاد در بدن میشود. در بدن رادیکالهای آزاد باعث آسیبرسانی به سلولها میشوند و ارتباط شدیدی با پیر شدن و مشکلات که در دوران پیری گریبانگیر انسان میشود دارد.
گون یک نوع مکمل رژیمی میباشد که برای مشکلات سلامتی مختلف استفاده میشود. برای مثال برای درمان سرماخوردگی، عفونتهای تنفسی و همچنین جلوگیری از دیابت بسیار پیشنهاد میشود که از آن استفاده کنید.
تحقیقات نشان داده که گون میتواند ریهها، کبد، دستگاه مجاری ادراری و همچنین طحال را ضد عفونی کند. بسیاری از پزشکان قلبی آنرا به بیماران خود توصیه میکنند. به دلیل خواصی که دارد باعث آرام ساختن اعصاب شده و همچنین قند خون و فشار خون را پایین میآورد.
ریشه گون علاوه بر توانایی مهار رشد تومور بصورت کمکی در درمان عوارض جانبی شیمی درمانی بکار میرود و مخصوصاً هنگامی که بصورت ترکیب با عصاره pr ivet ligustrumlucidumمصرف شود کارایی آن در مهار تومورها افزایش میابد
گون به دلیل تاثیرات بسیار مثبتی که بر روی سیستم ایمنی بدن می گذارد معروف است. اما تحقیقات بیشتری لازم است که در باره فواید آن بر روی قلب اطمینان حاصل کرد.
مصرف بیش از حد آن باعث آسیب رساندن به سیستم ایمنی بدن می شود.
ن باردار به هیچ عنوان نباید از گون استفاده کنند.
افرادی که دارای بیماری لوپوس و یا سایر بیماری خود ایمنی هستند نباید از گون استفاده کنند.
توجه داشته باشید که همیشه قبل از مصرف با پزشک خود م نمایید.
توجه داشته باشید که عسل گون هیچ کدام از عوارض بالا را ندارد زیرا توسط زنبور عسل فقط شهد آن برداشت شده است و طی تحولاتی که در بدن زنبور عسل به وجود می آید عوارضی که مصرف گیاه خالص میتواند داشته باشد را عسل گون نخواهد داشت.
ـ تقویت کننده معده، دستگاه گوارش و استخوان.
ـ موجب مهار رشد تومور می شود.
ـ مفید در درمان و پیشگیری سرطان
ـ درمان پوکی استخوان
ـ پادرد ، کمردرد و دردهای مفاصلی
ـ تقویت اعصاب
برای تهیه عسل طبیعی گون با شماره 09130081735 تماس بگیرید.
عسل آویشن یکی از انواع عسل های تک گله است که از گل نعنائی آویشن تهیه می شود (مخصوصا گونه های معمول آویشن). عسل مانند گیاه مولدش دارای رایحه است و بوی خاص و طعمی بی نظیر و شدید دارد. خواص عسل آویشن آنتی اکسیدان های قوی، موا ضد باکتری، از بین برنده سرفه، اکسپکتورانت و مواد انرژی بخش آزاد می کند و اثرات افزایش ایمنی و سلامتی به بدن می دهد. عسل خام، دست نخورده و تصفیه نشده سالم ترین است چون همه اجزای مفید آن دست نخورده هستند.
آویشن با حدود ۴۰۰ گونه، طیف وسیعی بوده که کاربردهای آن چشمگیر است. مصری های باستانی آن را در شیوه های شستشوی بدن خود استفاده می کردند، در حالی که یونانیان باستان آن را به عنوان بخور استفاده می کردند.
آویشن برای ارزش دارویی آن مشهور است. برگ، گل و روغن آن در درمان بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار گرفته است. این گیاه به صورت تازه و خشک است. آویشن تازه طعم دار است و در دسته های شاخه ای فروخته می شود. یک شاخه شامل یک ساقه جدا شده از گیاه است، با برگ یا خوشه گل زده شده است. هر دو آویشن تازه و خشک را می توان در آشپزی استفاده کرد.
عسل آویشن از گل های نعنایی و گرده های گونه های آویشن به خصوص گونه آویشن معمولی (thymus vulgaris )، آویشن وحشی و آویشن زیره سیاه بدست می آید. به عنوان مثال عسل آویشن یونانی اصولا از آویشن وحشی که در مناطق مرتفع می روید به دست می آید و عسلی طبیعی و پاکیزه می باشد. عسل معروف نیوزلند از گونه های معمول آویشن به دست می آید و دارای خواص ضد می بی نظیری است. همان عسل در ایتالیا بیشتر از آویشن وحشی و آویشن زیره سیاه به دست می آید و شاید بتوان گفت از چند گل ساخته می شود. کشورهای دیگر مانند ترکیه و اسپانیا نیز انواع مختلف عسل را تولید می کنند.
عسل آویشن ممکن است از یک گل یا چندین گل ساخته شود اما به این معنا نیست که از یک منبع گل تنها استفاده می شود. در واقع همه عسل های تک گله از چندین گل گوناگون تهیه می شوند که یکی از آنها غالب است و فراوانی بیشتری دارد.
شرط عمومی برای تک گله بودن یک عسل این است که ۴۵ درصد گرده ها از یک نوع گل گرفته شوند. بعضی عسل ها به خاطر کمی درصد یک گونه مانند ۱۵ درصد تک گله محسوب نمی شوند و بعضی عسل ها نیز گاهی اوقات تا ۸۰ درصد گرده هایشان را از یک نوع گل می گیرند و تک گله به حساب می آیند. عسل آویشن نیز می تواند عمدتا از یک نوع گل گرفته شود در حالیکه گونه های دیگر گل ها نیز سهمی در آن داشته باشند.
به طور معمول کهربایی است اما با توجه به گل های غالب استفاده شده رنگ ها تغییر می یابند. عسل یونانی که بیشتر آن از گونه وحشی آویشن ساخته می شود دارای رنگ کهربایی تیره تری است.
سرعت متوسطی دارد و بعد از چند ماه از برداشت عسل به بلورهایی با اندازه متوسط تبدیل می شود. رنگ آن نیز تغییر می کند و شفاف تر می شود. زرد کهربایی روشن برای گونه های روشن تر و رنگ تیره تر قهوه ای برای گونه های تیره تر پدید می آید.
کریستالیزه شدن عسل طبیعی به این معناست که عسل به مرور زمان کریستالیزه شده و یا اصطلاحا متبلور و کدر شده و ته نشین می شود. هر عسلی که بعد از مدتی کریستالیزه شده و به اصطلاح شکرک بزند معرف آن است که عسل حتما سالم و طبیعی است و بالعکس عسلی که ته نشین نشود می تواند غیر طبیعی باشد.
برخلاف تصور عامیانه رایج در ایران که کریستالیزه شدن عسل را نشانه تقلبی بودن عسل می دانند و به زنبوردار یا فروشنده اعتراض می کنند، عمل شکرک زدن یا کریستالیزه شدن عسل نشانه طبیعی بودن آن است.
کریستالیزه شدن عسل طبیعی در دمای کمتر از 5 و بیش از 25 درجه سانتی گراد رخ می دهد و شکرک هایی به شکل روغن نباتی جامد می زند.
دلیل کریستالیزه شدن عسل ،وجود دیاستاز و همچنین مقدار قند گلوکز در آن است. دیاستاز ذرات خیلی ریز عسل را به خود جذب و کدر نموده و باعث ته نشین شدن آن می شود. این خاصیت فقط در عسل های طبیعی دیده می شود، زیرا تنها عسل های طبیعی هستند که دیاستاز دارند. عسل تقلبی به دلیل نداشتن دیاستاز همیشه صاف و روشن باقی می ماند و شکرک نمی زند. تشخیص دقیق تر طبیعی یا غیر طبیعی بودن عسل به عهده آزمایشگاه است.
عسل کریستالیزه شده (شکرک زده) سفت و به رنگ سفید می باشد. مدت زمان لازم برای کریستالیزه شدن عسل ،بسته به نوع شهد گل ها متفاوت می باشد، مثلا عسل للکی و گا یک هفته بعد از استخراج ازشان ته نشین می شود در حالیکه عسل اقاقیا پس از 4 سال ته نشین می شود.
واضح است که مصرف عسل طبیعی سالم که احتمالا بعد از مدتی شکرک خواهد زد بهتر از آن است که عسل بی کیفیت استفاده کنیم.
آنچه که در اصطلاح رسوب کردن و شکرک زدن می گویند و به خاطر وجود کلمه شکر در ذهن تقلبی بودن عسل را تداعی می کند، چیزی جز پدیده بلورین شدن یا کریستالیزه شدن نیست.
عسل به علت درصد بالای مواد قندی که دارد در واقع یک ماده جامد است که در شرایط بسیار شکننده ای به صورت مایع می باشد. این ماده اشباع شده قندی باید در واقع جامد باشد، ولی به طور اتفاقی مایع است. به همین دلیل به محض اینکه شرایط آماده شود این دگرگونی فیزیکی یعنی بلورین شدن پدیدار می گردد.
متاسفانه این موضوع به اندازه ای تاثیر ناگوار در ذهن مصرف کنندگان ایجاد کرده است که از یک سو مشکل بزرگی برای تولید کنندگان در جریان عرضه به بازار به وجود می آورد و از سوی دیگر برای مصرف کنندگان از نظر طبیعی بودن عسل مایع ایجاد شک و شبهه می کند.
باید توجه داشت که شکرک زدن یا کریستالیزه شدن عسل نشانه نامرغوب بودن آن نیست و بعضی افراد به اشتباه عسل بلوری شده را مصنوعی یا تقلبی می دانند.
جالب است بدانید که در کشورهای اروپایی بیشتر مصرف کنندگان، علاقمند به عسل شکرک زده و سفت بوده و آن را خوشمزه تر می دانند.
چگونه مردم عادی می توانند عسل طبیعی بلورین شدن (رسوب کرده) را از شبه عسل تقلبی(شکرک زده) تشخیص دهند؟
عسل و شکر (قند نیشکر و چغندر) دارای فرمول شیمیایی مشترکی هستند. به این خاطر زمانی که آنها شکرک می زنند، رنگشان سفید می شود و از لحاظ شکل ظاهری بسیار به هم شبیه گردیده و شناسایی آنها از یکدیگر برای مردم عادی کمی دشوار است و همین مسئله آنها را به اشتباه می اندازد. برای شناسایی عسل طبیعی رس شده (بلوری) از شبه عسل تقلبی شکرک زده باید دانست تنها عسل طبیعی می تواند کم کم و به مرور زمان کدر شده، ته نشین گردیده و رسوب کند و شکرک آن مانند شکرک طبیعی شیره خرما نرم بوده و هنگام خوردن ممکن است اندکی زبری داشته باشد اما هیچگونه صدایی زیر دندان احساس نشده و چون دمای داخل دهان 37 درجه سانتی گراد و گرم است. به این جهت خیلی سریع با بزاق دهان مخلوط گشته و حل می شود ولی شکرک ( شکر آب شده ) شبه عسل تقلبی مثل نبات سفت است و به سختی با قاشق جدا شده و موقع خوردن مانند دانه های آب نبات، شکر و مربای شکرک زده در زیر دندان صدا داده و مثل شکلات به دندان ها می چسبد.
شبه عسل تقلبی رس کرده، مدتی طول می کشد تا با بزاق دهان مخلوط شود و آخرین و مهمترین نکته این که این گونه شبه عسل ها بدون کدر شدن و ته نشین شدن خیلی سریع و در زمانی کوتاه شکرک می زند.
برای مایع نمودن عسلی که بلورین شده می توان از آب گرم استفاده کرد. برای این کار ظرف عسل را در آبی که حرارت آن 60 تا 75 درجه سانتی گراد است قرار می دهند تا عسل رسوب کرده به تدریج ذوب شود و پس از اینکه بخش بزرگ حجم عسل ذوب شد باید آن را از درون ظرف آب بیرون آورد. زیرا بقیه عسل با حرارت باقی مانده در خود ظرف عسل، مایع خواهد شد.
علت شکرک نزدن عسل های موجود در بازار چیست؟
برای جلوگیری از تبلور عسل معمولا کارخانه های بسته بندی کننده عملیاتی روی آن انجام می دهند که عبارتند از: حرارت دادن، افزودن کمی جوهر لیمو در هر تن و … در همه این موارد به خاطر وارد شدن ناخالصی در مجموعه قندهای موجود، پدیده کریستالیزاسیون به تاخیر می افتد.
در مورد کارگاه های ناشناخته که در آن حرارت دادن عسل به صورت مستقیم یا بدون کنترل صورت می گیرد نه تنها مواد موجود در عسل دچار آسیب می شوند بلکه بعد از دمای مشخصی ماده ای به نام هیدروکسی متیل فورفوال پدید می آید که اگر نسبت آن در عسل زیاد شود مصرف آن خطرناک است. میزان HMF که در اثر حرارت دادن در عسل تولید می شود به آسانی قابل اندازه گیری بوده و با اندازه گیری آن می توان شبه عسل تقلبی را از عسل طبیعی تشخیص داد. برای شناخت شبه عسل تقلبی از عسل طبیعی در آزمایشگاه ساکارز را به وسیله اسید تبدیل به گلوکز و فروکتوز می کنند که در هنگام این واکنش مقدار نسبتا زیادی HMF در عسل های تقلبی تولید می شود و بدین ترتیب عسل تقلبی از عسل طبیعی شناخته می شود. در کشورهای مختلف جهان برای اینکه عسل دارای شرایط استاندارد باشد HMF آن نباید از اندازه معینی کند.
در روش صنعتی تولید و بسته بندی عسل، برای جلوگیری از کریستالیزه شدن عسل ،حرارت ملایمی را حین تولید به آن وارد می کنند که این کار باعث می شود عسل کیفیت اصلی خود را از دست بدهد.
کودک از چه سنی میتواند عسل بخورد ؟
اگرچه عسل ممکن است یک غذای سالم و طبیعی برای کودک به نظر برسد، اما حداقل تا یک سالگی کودکتان هرگز به او عسل ندهید. در این مطلب میتوانید دلایل ممنوع بودن عسل خوردن کودکان زیر یک سال، برخی غذاهای حاوی عسل و همچنین علائم بوتولیسم در کودکان شیرخوار آشنا شوید.
در این مقاله مطالعه میکنید:
دلایل ممنوعیت عسل خوردن کودک
غذاهای حاوی عسل یا شیرینکنندهها
علائم بوتولیسم در کودکان
عسل میتواند حاوی هاگهای یک باکتری به نام کلسترویدیوم بوتولینوم باشد که میتواند در سیستم گوارشی نابالغ کودک رشد کند و به بوتولیسم منجر شود که یک بیماری نادر، اما بالقوه کشنده است. این هاگها معمولاً برای بزرگسالان و کودکان بالای یک سال بیخطر هستند، زیرا میکروارگانیسمهایی که معمولاً در رودهها وجود دارند از رشد آنها جلوگیری میکنند اما در هر حال و طبق نظر پزشکان برای کودکان بزرگتر نیز استفاده از عسل پاستوریزه به دیگر انواع عسل ارجحیت دارد.
غذاهای آماده که حاوی عسل هستند مثل سرلاک آماده و غذای کودک آماده، برای کودکان ایمن است، زیرا به اندازهٔ کافی گرما داده میشود تا هاگها کشته شود، اما خودتان در غذایی که برای کودک آماده میکنید از عسل استفاده نکنید. همچنین اگر میخواهید از شیرینکنندهای در غذای کودکتان استفاده کنید، حتماً در مورد آن با پزشک کودکتان صحبت کنید.
اگر بعد از خوردن غذایی که حاوی شیرینکننده یا عسل بود، در کودکتان علائمی از بوتولیسم مشاهده کردید که شامل موارد زیر است فوراً به پزشک مراجعه کنید:
یبوست همراه با ضعف عضلانی
مشکل در مکیدن
فک آویزان
گریه کردن
بیحالی
ادامه مطلب
درمان سرفه با عسل یکی از بهترین روش هایی می باشد که قرن هاست برای درمان سرفه و سرماخوردگی استفاده میشود. در این مقاله ۵ روش ساده برای درمان سرفه با عسل را بیان می کنیم. سرفه یکی از رفتارهای معمولی بدن برای رفع هرگونه گرفتگی و تحریک در گلو یا مجراهای هوای بالایی است و بیشتر بدلیل عفونت های ویروسی و باکتریایی در سیستم تنفسی، استرس، گرد و غبار، گرده گل ها، استعمال دخانیات، حساسیت های محیطی و تحریکات دیگر ایجاد میشود.
سرفه خشک و سرفه مخاطی دو نوع سرفه ای هستند که مردم را تحت تاثیر قرار میدهند. خارش یا سوزش از روی زخم در گلو، سردرد، درد سینه، گرفتگی تنفسی و… برخی علائمی هستند که هنگام سرفه بروز میدهند.
بجای استفاده از داروهای آزاد داروخانه یا شربت سرفه، روش های درمان طبیعی را امتحان کنید که به طور موثر و بدون عوارض جانبی سرفه شما را تسکین میدهند. بنابراین، در این مقاله ما همه چیز را درباره ی چگونگی عملکرد عسل در درمان سرفه می آموزیم.
بیایید شروع کنیم…
رفع سرفه های خونی با عسل طبیعی
سرفه کردن های خونی یک نشانه بیماری عفونی است که از راه های بینی، گلو، راه های هوایی و ریه ها به وجود می آید. جدی گرفتن بروز این بیماری در فرد بسته به میزان و مدت خون ریزی سرفه دارد که نباید نادیده گرفته شود.
یک درمان طبیعی برای مقابله با این بیماری مخلوط چای گزنه، گل ماهور و بومادران تهیه کرده و با عسل مخلوط کرده. روزانه تا سه فنجان بنوشید.
در اینجا به یک سری از خواص عسل طبیعی اشاره خواهیم کرد که به شما در تسکین سرفه کمک میکنند.
عسل خواص ضد باکتری و ضد می دارد که به پاکسازی باکتری ها یا هرگونه آلودگی که منجر به سرفه میشود کمک میکند.
خاصیت آنتی اکسیدانی دارد که به دفاع از بدن در برابر عفونت کمک میکند.
بخاطر گرانروی و چسبندگی اش مانند یک لایه محافظ عمل کرده که در پوشاندن و تسکین غشاء مخاطی کمک میکند.
خواص ضد التهاب و آرام بخشی دارد که گلوی ضخمی و تحریک شده توسط سرفه را تسکین میبخشد.
با مواد مغذی لازم بدن و آنزیم هایی که به توانبخشی سیستم ایمنی و رفع سرفه کمک زیادی میکنند غنی شده است.
به عنوان یک مسکن طبیعی برای سرفه عمل کرده که شما را از سرفه و علائم آن راحت میکند.
اینجا چندی از بهترین روش های استفاده از عسل برای تسکین سرفه را برای شما آورده ایم. از آنها برای رهایی از سرفه استفاده کنید.
عسل گلوی تحریک شده را تسکین داده و غشای مخاطی را برای صاف کردن سرفه میپوشاند.
درمان سرفه با عسل خام
به مقدار یک قاشق غذاخوری عسل خام را، ۱ تا ۳ بار روزانه مصرف کرده تا زمانی که به سرفه غلبه کنید.
برای درمان سرفه شبانه، شب ها قبل از خواب یکبار مصرف کنید تا هم از سرفه و هم از آشفته شدن خوابتان راحت شوید.
برای درمان سرفه کودکان، به آنها یک قاشق چایخوری یا غذاخوری عسل خام بدهید.
فلفل سیاه به تمیز کردن مخاط و یا گرفتگی های سینه کمک میکند، همچنین تمام آلودگی هایی که راه ریه ها را بسته اند از بین برده و به سرفه پایان میدهد.
درمان سرفه با عسل خام
۱ قاشق چایخوری فلفل سیاه تازه ساییده شده را با ۱ قاشق غذاخوری عسل خام در یک لیوان مخلوط کنید. آن را با حدودا ۲۰۰-۲۵۰ گرم آب جوش پر کنید و بهم بزنید تا زمانی که عسل و دانه های فلفل به خوبی در آب حل شوند.
۱۰ دقیقه آن را کنار بگذارید و پس از یک بار دیگر هم زدن بنوشید.
به خوردن این نوشیدنی، یک یا دو بار در روز ادامه دهید تا زمانی که از مخاط آلوده و درنتیجه سرفه راحت شوید.
* توجه:
همچنین میتوانید فلفل قرمز و پودر زنجبیل به میزان یک چهارم قاشق چایخوری از هرکدام، سرکه سیب و عسل هرکدام به میزان یک قاشق غذاخوری و دو قاشق غذاخوری آب را باهم مخلوط کنید. خوب به هم بزنید و این شربت را روزانه سه بار مصرف کنید.
یا میتوانید یک چهارم قاشق چایخوری پودر دارچین را با یک قاشق چایخوری عسل مخلوط کرده، خوب بهم بزنید و روزی ۲-۳ بار مصرف کنید.
لیمو دارای اسید سیتریک و ویتامین C میباشد که ایمنی بدن را قدرت بخشیده و با عفونت ها مقابله میکند. این ترکیب در درمان سرفه شما و عوارض آن بسیار موثر است.
دو قاشق غذاخوری آبلیموی تازه را با یک قاشق غذاخوری عسل خام در کاسه ای کوچک مخلوط کنید. خوب بهم زده و میل کنید.
برای تاثیر بیشتر، کمی فلفل قرمز و یک قاشق غذاخوری روغن نارگیل را به این مخلوط آبلیمو-عسل اضافه کنید.
به مصرف این مخلوط بصورت چند بار در روز ادامه دهید.
توجه:
یا میتوانید دو قاشق غذاخوری روغن نارگیل، سه قاشق غذاخوری آبلیموی تازه و یک چهارم پیمانه (حدود پنجاه گرم) عسل خام را در تابه بریزید. آن را حرارت دهید تا روغن نارگیل آب شود، سپس از روی حرارت بردارید. در ظرف در دار آن را نگهداری کنید و هربار برای رفع سرفه لازم داشتید یک قاشق غذاخوری از آن را بصورت گرم مصرف کنید.
همچنین میتوانید آب نصف یک لیمو را با یک قاشق چایخوری عسل در یک فنجان آب گرم مخلوط کنید. خوب بهم زده و برای از بین بردن سرفه بنوشید.
یا حتی، تنها با مخلوط کردن آبلیمو با عسل خالص و خوردن آن این مشکل تنفسی را حل کنید.
سیر دارای آنزیم هایی است که سیستم ایمنی را تقویت کرده و سرفه شما را تسکین میبخشند. خواص ضدمی و دفع آلودگی دارد که از ایجاد عفونت در بالای سیستم تنفسی جلوگیری میکند.
سه حبه سیر ریز شده و یک قاشق چایخوری پونه کوهی را به یک فنجان آبجوش اضافه کنید. خوب بهم زده و به مدت پنج دقیقه روی حرارت ملایم بجوشانید و سپس از روی حرارت بردارید.
آن را صاف کنید و بگذارید چند دقیقه خنک شود، سپس یک قاشق غذاخوری عسل خام به آن اضافه کنید.
ترکیب سیر و عسل را روزانه دو بار مصرف کنید تا کاملا سرفه شما بهبود یابد.
* توجه:
یا میتوانید به سادگی یک حبه سیر را له کرده و سه قطره روغن زیتون و یک قاشق چایخوری عسل به آن اضافه کنید. خوب هم بزنید و دو بار در روز مصرف کنید.
ضمنا، ترکیب پیاز و عسل هم به خوبی سرفه را درمان میکند، فقط کافی است مقدار یک و نیم قاشق چایخوری آب تازه پیاز را با یک قاشق چای خوری عسل خام اضافه کنید. خوب بهم بزنید و این مخلوط را دو بار در روز مصرف کنید.
خواص ضد التهاب و دفع کننده آلودگی شیرین بیان، مخاط آلوده را شل و درنتیجه مجرای تنفسی را برای حل مشکل باز میکند.
یک قاشق غذاخوری از هرکدام ریشه شیرین بیان، زنجبیل تازه خرد شده، میوه گل رز، بابونه، مریم گلی و دارچین را به همراه دو پیمانه آب در ماهیتابه بریزید.
آن ها را بجوشانید و از روی حرارت بردارید. بگذارید تا بیست دقیقه خیس بخورند.
صافشان کنید و با اضافه کردن یک پیمانه عسل خالص در تابه ای دیگر بهم بزنید.
دوباره روی حرارت گذاشته و خوب بهم بزنید تا به ۳۰۰ درجه ی فارنهایت (تقریبا ۱۵۰ درجه سانتی گراد) برسد سپس از روی حرارت بردارید.
این مخلوط را در قالب های کوچک مناسب آبنبات بریزید و بگذارید سرد شود.
سپس از قالب ها خارج کرده و در پودر گیاه شِکَربَرگ بیندازید.
آن ها را در ظرف دربسته دور از معرض هوا نگهداری کنید و هرگاه از سرفه یا گرفتگی رنج میبرید استفاده کنید.
نکاتی درباره درمان سرفه با عسل :
شما میتوانید به کودکان (بالای دو سال) برای درمان سرفه عسل بدهید. به آنها برای رفع سرفه شبانه و خواب آسوده تر، قبل از خواب مقدار نیم یا یک قاشق چایخوری عسل بدهید.
میتوانید از عسل گون، عسل کتیرا ، عسل مرکبات، عسل گشنیز، عسل آویشن یا هر نوع عسلی که در رفع مشکل به شما کمک کند استفاده کنید. برای کودکان عسل مرکبات جایگزین مناسبی است.
اگر شما از تب، خس خس سینه، سرفه های شدید یا در حال وخیم شدن، نشانه های سرماخوردگی یا آنفولانزا رنج میبرید با پزشک خود برای تشخیص و درمان صحیح م کنید.
میتوانید از اسپری یا قطره های بینی هم استفاده کنید که محلول هایی نمک دار در محفظه ای قوری مانند هستند به همراه یک دستگاه بخور برای مرطوب نگاه داشتن هوا و همچنین سرپا نگهداشتن سر شما جهت راحت شدن از سختی های ناشی از سرفه در هنگام خواب.
همچنین میتوانید قبل از نوشیدن، یک قاشق چای خوری عسل را به یک فنجان چای گیاهی اضافه کنید.
اگر به شهد یا گرده گل حساسیت دارید پس از استفاده از عسل برای درمان هرگونه مشکلی خودداری کنید.
مقدار زیادی آب و مایعات سالم دیگر (اساسا مایعات گرم) مثل آب جوشیده گرم شده، جوشانده های گیاهی، قهوه، سوپ و … مصرف کنید تا سرفه و گرفتگی را از بین ببرید.
دوشهای بخار و آب داغ یا کمپرس های گرم یا بخورهای گیاهی را برای نرم کردن مخاط آلوده و در نتیجه پاکسازی سرماخوردگی و سرفه امتحان کنید.
از تمام خوراکی هایی که سرفه شما را تحریک میکنند (مثل خوراکی های خشک) بپرهیزید.
مخلوطی از یک قاشق چایخوری از عسل و سرکه بهمراه مقدار کمی کره تهیه کنید، آن را به طور منظم دو بار در روز مصرف کنید تا سرفه شما درمان شود.
در حال حاضر این همه چیزی است که درباره درمان سرفه با عسل وجود دارد.
چگونه با یک لیوان آب عسل اصل را بشناسیم ؟
آیا می دانید تفاوت اصلی عسل کوهی و وحشی با عسل طبیعی در چیست؟
این ماسک گیاهی درمانی معجزه آسا در درمان ریزش و طاسی موی سر است و در درمان سفیدی مو، عفونت پوست سر و شوره و ریزش ایرو و شفافیت موی سر نیز بسیار موثر است.
ریزش مو یکی از معضلاتی است که این روزها افراد را به شدت نگران کرده است.آب پیاز یکی از بهترین درمان های خانگی برای ریزش مو، طاسی موی سر و موهای نازک است. سولفور موجود در آن گردش خون را بهبود می بخشد، فولیکول مو را تحریک کرده و باعث رویش مجدد مو می شود.
علاوه بر این، پیاز به کنترل کردن مشکلاتی از قبیل شوره و عفونت سر و سفید شدن موها کمک می کند،و افزودن عسل، خاصیت ضدباکتریایی دارد که پوست سر را سالم نگه می دارد و شوره سر و در نتیجه ریزش مو را کاهش می دهد.و به نرم و درخشان شدن موها کمک می کند. عسل سرشار از آنتی اکسیدان است و رطوبت را جذب می کند.
پژوهشی که در نشریه درماتولوژی در سال ۲۰۰۲ منتشر شد، و طبق آزمایشات به عمل آمده، نشان داد رویش مجدد موهای افرادی که به ریزش و طاسی موی سر دچارند و به مدت یک ماه روزانه یک مرتبه از این ماسک به سر خود زدند، شاهد رویش مجدد موی سر خود بطور چشمگیری بوده اند .
این ماسک گیاهی درمانی معجزه آسا در درمان ریزش و طاسی موی سر است و در درمان سفیدی مو، عفونت پوست سر و شوره و ریزش ایرو و شفافیت موی سر نیز بسیار موثر است.
مواد مورد نیاز:
1- یک عدد پیاز
2- عسل
3- یک قاشق مربا خوری (روغن های، کنجد، نارگیل، خردل و روغن بادام، زیتون، نعناع، رزماری)، از یکی از این روغن ها که در دسترس است، در این ماسک استفاده کنید.این روغن ها گزینه های خوبی هستند زیرا باعث رویش مو می شوند.
مراحل:
یک عدد پیاز را پوست بکنید و رنده کنید سپس از یک پارچه توری برای گرفتن آب پیاز استفاده کنید و یا می توانید از آبمیوه گیری استفاده کنید سپس ۲ قاشق چایخوری عسل و یک قاشق مربا خوری روغن زیتون به آن اضافه کنید و برای از بین بردن بوی پیاز و خواص بیشتر می توانید از یک قاشق مربا خوری آبلیمو یا گلاب استفاده کنید.
این ترکیب را مانند شکل، درون ظرف بریزید و به قسمت های طاس و یا تمام کف سر خود بزنید.
روی سرتان را با یک کیسه پلاستیکی بپوشانید و بگذارد حداقل 2 ساعت روی موی سرتان بماند سپس سرتان را با یک شامپوی گیاهی بدون مواد شیمیایی یا شامپوی بچه بشویید.
چگونه موهای خود را با عسل تقویت کنیم ؟
پوست و موی شما به طور معمول نخستین مواردی هستند که مورد توجه دیگران قرار می گیرند و از این رو، افراد بسیاری به سلامت آنها توجه ویژه ای دارند.
ماست و عسل از ویژگی های خوبی برای مراقبت شخصی برخوردار هستند. آنها به همراه هم می توانند فواید شگفت انگیزی را در مدت زمانی کوتاه ارائه کنند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "استپ تو هلث"، آسیب دیدگی پوست و مو می تواند به واسطه عوامل متعددی شکل گرفته و پدیدار شود.
صرف نظر از این که پوست خشک، چرب، ترکیبی یا عادی است، می تواند به واسطه شرایط محیطی مانند دماهای گرم یا سرد، باد، خورشید، یا استفاده بیش از حد محصولات پاک کننده دهیدراته شده و آسیب ببیند.
لایه های بیرونی اپیدرم نقشی مهم در مبارزه با این عوامل ایفا می کنند، اما با افزایش سن، آنها نمی توانند عملکردی هم سطح با گذشته را ارائه کنند. پوست شما با افت توانایی خود در حفظ آب مواجه شده و خشک می شود. در نتیجه، چین و چروک ها پدیدار می شوند.
موی شما نیز می تواند به واسطه عادات نامناسب شانه زنی، استفاده بیش از حد از محصولات شیمیایی، دماهای بالا، استفاده بیش از حد از محصولات حالت دهنده، شستشوی بیش از حد، یا کشیدن بیش از حد به سمت عقب آسیب ببیند.
پوست و موی شما به طور معمول نخستین مواردی هستند که مورد توجه دیگران قرار می گیرند و از این رو، افراد بسیاری به سلامت آنها توجه ویژه ای دارند. تغذیه برای هر دو آنها نقش مهمی را ایفا می کند.
ماست یکی از مواد غذایی مغذی برای بدن انسان است. این محصول به بهبود عملکرد دستگاه گوارش و سیستم ایمنی کمک می کند. همچنین، از ماست می توانید به عنوان یک محصول زیبایی قوی و گزینه ای عالی برای پوست و مو استفاده کنید.
ماست حاوی ویتامین های B6 و B12، مواد معدنی مانند روی، کلسیم و منیزیم، و اسید لاکتیک است که برای تغذیه فولیکول های مو ضروری هستند.
ماست می تواند به طور قابل توجهی شرایط پوست شما را نیز بهبود ببخشد.
به لطف ویژگی های ضد باکتری، ماست به مبارزه با آکنه کمک می کند.
اسید لاکتیک موجود در ماست سوزش و خارش را تسکین داده و پوست را نرم می کند، در شرایطی که روند پیری را نیز کند می سازد.
ماست به آبرسانی پوست کمک می کند و موجب نرمی آن می شود.
همچنین، ماست می تواند به بهبود شرایط مو کمک کند.
ماست مو را نرمتر و درخشانتر می سازد.
این محصول رشد مو را تقویت کرده و از ریزش آن پیشگیری می کند.
ماست به درمان شوره سر کمک می کند.
این ماده غذایی فر مو را نیز کاهش می دهد.
به لطف مواد مغذی و ویژگی های مرطوب کنندگی و آنتی اکسیدانی، عسل از موی شما در برابر خشکی محافظت کرده و درخشش بیشتری به آن می بخشد.
همچنین، این ماده غذایی رشد مو و تولید کراتین را تقویت می کند که به موی قویتر با شکنندگی کمتر منتج می شود. ویژگی های آنتی اکسیدانی عسل پدیدار شدن تارهای سفید مو را به تاخیر می اندازند.
عسل برای پوست انسان نیز بسیار مفید است و یکی از مواد تشکیل دهنده پر مصرف در بسیاری از محصولات آرایشی و بهداشتی محسوب می شود.
ویتامین ها و آنزیم های طبیعی موجود در عسل، آن را به محصولی قدرتمند برای مرافبت از پوست تبدیل می کنند.
عسل آبرسانی و تغذیه پوست را به خوبی انجام می دهد و به جوانسازی آن کمک می کند.
این ماسک مو را از ریشه تا نوک تقویت و ترمیم می کند.
مواد تشکیل دهنده:
2 قاشق غذاخوری عسل (50 گرم)
نصف فنجان ماست (100 گرم)
در صورت نیاز می توانید مقادیر را دو برابر کنید. این به میزان موی شما بستگی دارد.
روش تهیه و استفاده:
تمام مواد تشکیل دهنده را با یکدیگر ترکیب کنید تا بافتی غلیظ و نرم شکل بگیرد.
این ترکیب را از ریشه ها به انتهای تارهای مو بمالید و اطمینان حاصل کنید که تمام تارهای مو پوشش داده شده اند.
پوست سر را با استفاده از حرکات دایره ای برای کسب فواید بیشتر ماساژ دهید.
اجازه دهید ترکیب به مدت 15 تا 20 دقیقه روی سر شما باقی بماند و سپس با یک شامپوی ملایم شستشو دهید.
این کار را هفته ای یک بار انجام دهید.
مواد تشکیل دهنده:
2 قاشق غذاخوری عسل (50 گرم)
یک چهارم فنجان ماست (50 گرم)
روش تهیه و استفاده:
مواد تشکیل دهنده را با یکدیگر ترکیب کنید تا بافتی همگن شکل بگیرد.
این ترکیب را روی حرارت کم قرار دهید تا زمانی که به جوش آید.
سپس، اجازه دهید به مدت 15 تا 20 دقیقه خنک شود.
زمانی که دما برای استفاده مناسب بود، ماسک را با ماساژی آرام روی پوست صورت خود بمالید.
اجازه دهید ماسک برای نیم ساعت روی صورت باقی بماند.
پس از آن صورت خود را شستشو دهید.
همه افراد به طور معمول روزانه ۲۰تا۱۰۰ تار موی خود را از دست می دهند. اما ریزش مو بیش از این مقدار باعث کم مویی فرد می شود. علت ریزش مو متفاوت است از جمله نبود تعادل هورمونی، مراقبت نکردن از مو، سوءتغذیه، مصرف بعضی از داروها از جمله داروهای غنی از ویتامینA یا داروهایی که برای درمان بیماری های مختلف مانند نقرس، فشار خون، اختلال تیروئید و افسردگی تجویز می شود. اگر چه ریزش مو ناشی از موارد یاد شده را نمی توان کاملاً کنترل کرد اما با به کار بستن شیوه هایی، می توان آن را کاهش داد.
عسل خاصیت های فراوانی دارد که از جمله آن، پیشگیری از ریزش مو است.
۱ -بالا بودن میزان قند عسل، باعث حفظ آب و در نتیجه حفظ رطوبت مو می شود. این رطوبت باعث نرم ماندن پوست دور ناخن نیز می شود.
۲ -عسل خاصیت ضدباکتریایی دارد که پوست سر را سالم نگه می دارد و شوره سر و در نتیجه ریزش مو را کاهش می دهد.
۱ -نرم کننده بسیار مناسبی است. قبل از حمام یک سهم عسل را با ۲ سهم روغن زیتون مخلوط کنید و نیم ساعت قبل از حمام به مو بمالید. میزان روغن را بر حسب نوع موی خشک یا چرب تنظیم کنید.
۲ -اگر مو بیش از حد در معرض نور خورشید، قرار بگیرد خشک و کدر می شود. این کدری را می توان با مالیدن مخلوطی از ۲ قاشق غذاخوری عسل و دو پیمانه آب ولرم به مو از بین برد.
برای پیشگیری از عوارض جانبی مانند ایجاد چسبندگی لازم است به این نکات توجه کنید:
از عسل به میزان بسیار کمی استفاده کنید.
برای نرم کردن مو، عسل را با روغن مخلوط کنید.
هرگز عسل را گرم نکنید.
یک قاشق مرباخوری پودر دارچین رابا یک قاشق غذاخوری عسل طبیعی و روغن زیتون به میزان کافی مخلوط کنید و روی پوست سر قرار داده و ماساژ دهید و پس از ۲۰ دقیقه بشویید. برای به دست آوردن نتیجه مطلوب، این کار را حداقل هفته ای ۳ بار تکرار کنید.
مقداری عسل و روغن زیتون را به شامپوی ملایم اضافه و از آن استفاده کنید تا مو تمیز، براق و نرم شود.
شب یک چهارم پیمانه آب پیاز را با یک قاشق غذاخوری عسل مخلوط کنید و به پوست سر بمالید و روز بعد بشویید.
زرده تخم مرغ را با مقدار خیلی کم عسل (حدود یک قاشق غذاخوری) مخلوط کنید و به پوست سر بمالید. پس از ۳۰ دقیقه سر خود را بشویید.
اگر چه استفاده از عسل برای مراقبت از مو راهکار مناسبی است اما برای به دست آوردن نتیجه بهتر لازم است برنامه غذایی سالمی را اتخاذ کنید؛ به عنوان مثال، میوه های تازه، انواع سبزی، مغز، جوانه، شیر، غلات سبوس دار، سویا و ماهی را که مصرف آن نه تنها برای مو بلکه برای سلامت بدن نیز مفید است، در برنامه غذایی خود بگنجانید.
برای رفع چربی مو و شوره سر، ۱۵ دقیقه قبل از حمام کردن روی موهای خود آب لیمو بمالیدهمچنین ماساژ پوست سر با انگشت، باعث بهبود گردش خون و مانع از ریزش مو می شود.
۲یا ۳بار در هفته، یک لیوان کوچک آب اسفناج میل کنید.
مصرف آب زیاد نیز مانع از ریزش مو می شود.
بهترین دما برای نگهداری عسل ۲۴ درجه ی سانتیگراد و پایین تر است. البته هر چه دما پایین تر بیاید، عسل سفت تر می شود و ممکن است مصرف آن سخت تر شود. بهتر است عسل را در یکی از کابینت های آشپزخانه که گرم تر است قرار دهید. دقت کنید که این دما خیلی بالا نباشد چون باعث تخمیر شدن آن می شود.
عسل باید به دور از نور، حرارت بالا، رطوبت و هوا باشد. پس باید همیشه آن را در ظروف در بسته و در جایی تاریک و نسبتاً خنک نگاهداری کنید.
بعضی از خانواده های وقتی درب عسل را باز می کنند، فراموش می کنند آن را ببندند و این باعث رشد برخی میکروب های معلق در هوا روی عسل می شود.
عسل به خودی خود خراب نمی شود. مگر اینکه ۱) در آن رطوبت اضافه وجود داشته باشد، یا ۲) به واسطه ی حرارت بالا یا نگهداری در دما و مکان نامناسب، داخل خود متیل فورفورال تولید کند.
پس این ادعا نادرست است که عسل اصلاً خراب نمیشود. عسل هم همانند سایر مواد غذایی در معرض فاسدن شدن قرار دارد. اما فساد عسل، به شکل معنایی که همه فکر می کنیم رخ نمیدهد.
همیشه به یاد داشته باشید ماندگاری عسل، فقط و فقط به شیوه ی نگهداری آن بستگی دارد. همچنین اگر در فرآوری و بسته بندی آن بی دقتی صورت گیرد، باز هم عسل در معرض خطر قرار دارد. بهتر است ظرف عسل شیشه ای و درب دار باشد و حتی الامکان میزان ورود و خروج هوا به داخل ظرف کم شود. همانطور که قبلاً هم گفتیم دمای مناسب برای نگهداری عسل زیر ۲۴ درجه است.
حداکثر رطوبت قابل تحمل برای عسل، ۱۸% است. به طور کلی، در تمامی عسل ها مخمرهای طبیعی وجود دارند که در شرایط مناسب می توانند باعث تخمیر و در نتیجه ترش شدن عسل شوند. وقتی رطوبت کمتر از ۱۷% باشد، فعالیت باکتریها به پایین ترین حد می رسد، ولی اگر رطوبت عسل بالا باشد یا به آن آب اضافه شود، فعالیت باکتری ها هم آغاز شده و باعث فساد تخمیری و ترشیدگی عسل می شود. همچنین این فرآیند به نوع گیاه، منطقه و شرایط نگهداری و استخراج عسل هم بستگی دارد.
نگهداری طولانی مدت عسل در محل های گرم با دمای بالای ۳۰ درجه و همچنین گرم کردن بیش از حد برای جلوگیری از شکرک زدن آن باعث می شود که سطح آنزیم متیل فورفورال در آن بالا برود. اگر می خواهید در مورد متیل فورفورال بیشتر بدانید اینجا کلیک کنید.
کلام آخر اینکه: عسل با اینکه بسیار مفید و در برابر فساد مقاوم است،اما نگهداری غیراصولی و عدم توجه به محیط اطراف برای نگهداری اش می تواند باعث تخریب و فساد آن شود.
تاثیر شگفت انگیز عسل بر فشار خون
بیماران دیابتی نگران مصرف عسل نیاشند!
آیا عسل طبیعی فاسد نمیشود ؟ این سوال موضوعی است که بسیار زیاد به آن بر میخوریم. در مجلات و تلویزیون یا حتی در قوطی های شانسی و ایمیل یا پیامک های رایج که دست به دست میشوند بیان میشود که عسل تنها خوراکی است که فاسد یا خراب نمیشود. اما آیا حقیقت دارد؟ آیا واقعا عسل تا ابد سالم میماند.
در بیشتر مواقع، بله. عسل هیچ گاه فاسد نمی شود. این خاصیت عسل طبیعی است که از پرورش میکروب ها و دیگر عوامل فاسد کننده و آلودگی جلوگیری نماید. تا وقتی که این خواص خنثی نشوند، عمر مفید عسل اُرگانیک و طبیعی نامحدود است.
عسل تنها ماده ی غذایی است که هدف طبیعی از درست کردنش ذخیره سازی آن است. بخاطر اینکه زنبورها باید در زمستان که گیاهان گل نمیدهند نیز غذا بخورند، حرکت تکاملی آن ها این بود که منبع غذایی درست کنند که چندین ماه دوام بیاورد و فاسد نشود.
آن ها به ماده ای فاسد نشدنی و مغذی احتیاج داشتند که همان عسل بود. در حین تولید آن زنبورها کمی زیاده روی کردند و خوراکی درست کردند که برای صدها سال و حتی بیشتر هم فاسد نمیشود. هیچ منبع غذایی دیگری به این روش تولید نشده است.
عسل به دلیل داشتن آب کم و دوری از رطوبت همیشه و از قدیم الایام مورد توجه و احترام همگان بوده است. در قدیم مصری ها و یونانی ها مردگان خود را با عسل مومیایی می کردند.
این ماده طبیعی در طولانی مدت فاسد نمی شود. برای نگهداری بعضی مواد به دور از فساد هم از عسل استفاده میشود.
مثلا شاه توت را با آن مخلوط می کنند و هر چند روز یک بار آن را وارونه می کنند تا عسل به همه جای آن برسد، به این ترتیب شاه توت تا یک سال فاسد نمی شود.
عسل در صورتی ارزش غذایی خود را از دست می دهد که بیش از ۶۰ درجه حرارت ببیند، لذا هیچگاه نباید عسل جوشانده شود.
علاوه بر داشتن pH پایین، عسل آب و رطوبت کمی دارد و پر از قند است. این به خشک کردن باکتری هایی که سعی در خانه کردن در عسل دارند کمک میکند. هر باکتری ای که به درون عسل راه یابد تمام آب آن به لطف اسموز بیرون کشیده میشود و درنتیجه می میرد.
مقادیر قند زیاد موجود در عسل و کمبود آب در آن، عسل را به محلولی هایپرتونیک (پرفشار/اشباع) تبدیل میکند. در حالی که باکتری ها و موجودات زنده دیگر هم هایپرتونیک هستند. وقتی این دو را باهم مخلوط کنیم یکدست میشوند، یعنی چون مقدار بسیار زیادی قند و عسل در مقایسه با حجم باکتری داریم آب آن توسط عسل بیرون کشده شده و در تمام محلول پخش میشود (به این فرآیند یکدست سازی و پخش، اسموز میگویند) و اثری از باکتری نمی ماند.
عسل تنها خوراکی ای نیست که عمر مفید نامحدودی دارد، شکری که در کابینت ها یا روی میزتان نگهداری میکنید هم تا زمانی که خشک نگه داشته شود، از فاسد شدن در امان است. شکر آنقدر در کشتن باکتری ها موثر است که در گذشته بعنوان مرهم روی زخم از آن استفاده میشد.
این خاصیت قند موجود در عسل بعلاوه خاصیت های ضد باکتری ویژه خود عسل به پایداری آن کمک میکند و در هنگام ضرورت میتوان از کمی عسل برای پوشاندن زخم ها و خراش های جزئی استفاده کرد.
شهد، شیره و شربت های اشباع شده شکری دیگر نیز اگر درست فرآوری شده باشند میتوانند عمر مفید نامحدودی داشته باشند. بسیاری از روغن های خوراکی، دانه های خردل و نشاسته هم پایداری نامحدود دارند. هرچند خیلی از مواد کنسرو شده هم مدت زمان زیادی دوام می آورند، با این حال طعم و ارزش غذایی شان با گذشت زمان از بین میرود.
نقص ها
با اینکه عسل ماندگاری نامحدودی دارد، هر گونه اشتباهی در فرآوری یا بسته بندی آن میتواند منجر به فساد آن شود.
با اینکه خیلی از عوامل توسط خواص ضد می عسل از بین میروند، مخمرهای اُسموفیلی میتوانند از هرگونه اشکال و نقص بهره گرفته و رشد کنند. اگر قند درون عسل تخمیر شود، مقادیر کوچکی از الکل و دی اکسید کربن بوجود می آورد. وقتی چنین اتفاقی بیفتد، محیطی تا حد کمی مساعد با رشد این مخمرهای اُسموفیلی (که بسیار نادر هستند) درست میکند.
هیچ یک از این مخمرهای باکتریایی برای بدن فردی که سیستم ایمنی سالمی دارد خطرناک نیستند، با این حال ممکن است در افرادی که سیستم ایمنی آنها ضعیف شده عفونت هایی را بوجود آورند. مشکلی که بیشتر از آن بیم میرود این است که این مخمرها میزان زیادی مواد غذایی ذخیره شده را از بین ببرند.
عسل تنها محصول تولید شده توسط ات است که انسان از آن میخورد.
در اسپانیا نقاشی دیواری به قدمت ۱۵۰۰۰ ساله وجود دارد که شکل یک انسان درحال برذاشتن عسل از کندویی را نشان میدهد.
در مقبره پادشاه توتعنخآمون، یکی از پادشاهان مصری خمره های عسل سربسته ۲۰۰۰ ساله پیدا شده که احتمالا هنوز هم قابل خوردن است.
عسل را با موم بخریم یا بدون موم؟/ آیا موم حاوی پارافین صنعتی و سموم آفتکش است؟
تولید موم توسط زنبور عسل بخشی از روند طبیعی در کندوها است. این ماده محصولی است که توسط زنبوران عسل کارگر در سنین ۱۲ تا ۱۸ روزگی از غده های مخصوصی تولید می شود. زمانی که موم توسط زنبوران تولید می شود به رنگ سفید است اما سریعا به دلیل مخلوط شدن با گرده و در برخورد با زنبوران در داخل کندو تیره و طلایی می شود.
به گزارش اقتصاد آنلاین، این ماده چسبنده و طلایی در صورت که طبیعی و سلامت باشد خواص درمانی بسیاری دارد و از گذشته تا امروز برای پاک شدن مجاری بینی و حلق، درمان سینوزیت ، تنگی نفس و زکام، درمان لثه و پاک کننده طبیعی دندان استفاده می شود و مصرف آن باعث ازدیاد ترشح بزاق جهت فعالیت ترشحی و حرکتی معده و سوخت و ساز بدن شده و اثر قابل توجهی روی گردش خون و ظرفیت کار ماهیچه ها دارد.
اما موم درمانگر در صورت به کارگیری مواد غیر طبیعی می تواند تبدیل به ماده بسیار مضر شود و خطر جدی برای سلامت بدن را به همراه داشه باشد. کارشناسان حوزه پرورش زنبور و تولید عسل معتقد هستند از آنجا که زنبورعسل برای درست کردن هر گرم موم، شش گرم عسل مصرف میکند، احتمال تقلبی بودن عسلهای مومدار عرضهشده در سطح خرده فروشیهای شهر وجود دارد چرا که تولیدکنندگان عسل به دلیل گرانبها بودن این ماده معمولاً حاضر به فروش عسل با موم نیستند و از موم تولیدشده دوباره برای تولید عسل استفاده میکنند، در نتیجه احتمال سلامت عسل با موم بسیار کم است.
امروزه موم مصنوعی در کارگاههای مومسازی با ترکیب پارافین و موم طبیعی تولید میشود که مصرف آن برای بدن می تواند منشاء خطر باشد.
البته عسل عرضه با موم طبیعی نیز بدون اشکال نیست چراکه به دلیل افزایش به بکارگیری آفت کش های مختلف در مزارع مومها منشأ آلودگیهای ناشی از تجمع سموم مختلف هستند، همچنین داروهایی که بعضا به زنبورها داده می شود در موم رسوخ کرده و آن را آلوده می کند.
به این توضیحات ؛ با توجه به امکان وجود هر یک از مواد مضر مطرح شده در موم زنبور عسل ترجیح باید در خرید عسل بدون موم و حتی احتیاط در مصرف نوع طبیعی آن باشد و کارشناسان توصیه می کنند مردم عسل بدون موم را خریداری و مصرف کنند.
5 نکته برتر در مورد نگهداری عسل
به گزارش رومه خراسان به نقل از سایت «MSN»، محققان وضعیت جسمی ۹۴ داوطلب مبتلا به آفت دهانی را بررسی و به ۳ گروه تقسیم بندی کردند.
گروه اول را با عسل معمولی، گروه دوم را با پماد موضعی کورتیکو استروئید و گروه سوم را با محصول «OTC» که تا زمان بهبود لایه محافظی روی آفت ایجاد می کند، تحت درمان قرار دادند. داوطلبان زیر نظر محققان، روزی ۳ بار از شیوه درمان تجویز شده استفاده می کردند. در عرض تنها ۴ روز، در گروهی که عسل مصرف می کردند، تمام زخم ها از بین رفت، در حالی که در گروه های دوم و سوم تغییر زیادی مشاهده نشد.
عسل علاوه بر درمان آفت، باعث کاهش درد آن هم می شود. پس از گذشت یک روز، گروه اول با 95.5 درصد کاهش درد مواجه شدند اما برای گروه دوم و سوم، ۸ روز طول کشید تا درد ناشی از آفت برطرف شود. همچنین استفاده از عسل، درد سوختگی را در عرض ۱۰ دقیقه آرام می کند و مانع از ایجاد قرمزی و تاول می شود. برخی از انواع عسل مانند عسل آویشن دارای خاصیت قوی ضدباکتریایی است.
در صورت آفت دهان، پس از صرف هر وعده غذا، با پنبه استریل خیس، زخم را تمیز کنید و سپس با استفاده از گوش پاک کن مقداری عسل روی آفت بمالید.
درمان عفونت لثه با عسل امکان پذیر می باشد. جدا از داروهای گران قیمت شیمیایی، مصرف عسل یک راه حل جایگزین خانگی و کم هزینه می باشد که می تواند لثه های شما را تسکین دهد. عفونت لثه که با التهاب لثه همراه است، در صورت عدم مراقبت، می تواند بر استخوانی که دندان های شما را احاطه کرده و از آن محافظت می کند، تأثیر بگذارد.
عفونت لثه باعث احساس درد شدید می شود که ۳ نوع می باشد، از خفیف تا شدید و نتیت پیشرفته. این علائم از طریق قرمزی و تورم در بافت لثه، خونریزی در هنگام مسواک زدن دندان، حساسیت یا درد شدید در لثه، بوی بد دهان، ایجاد چرک بین دندان ها و لثه ها مشاهده می شود. همچنین می تواند باعث گلو درد در فرد شود.
هنگامی که صحبت از دهان و دندان می شود، افراد معمولاً بیشتر تلاش خود را بر سالم نگه داشتن دندان معطوف می کنند و از سلامت لثه های خود غافل می شوند. بافت لثه ساختار بنیادی را تشکیل می دهد که دندان های شما را در جای خود قرار می دهد.
ریشه ها یا دو سوم پایینی دندان های شما بسیار حساس هستند و باید از حمله باکتری های دهانی و پلاک محافظت شوند. پایه دندان توسط یک لایه محافظ از بافت لثه پوشانده شده است. بدون بافت لثه، ریشه ها به آسانی آسیب می بینند و سرانجام دندان پوسیده می شود که این امر منجر به عفونت لثه شده و می تواند عواقب بدی را در پی داشته باشد.
تحقیقات نشان داده است که عسل حاوی آنزیمی است که پراکسید هیدروژن تولید می کند که به نظر می رسد دلیل اصلی فعالیت ضد می عسل باشد. عسل نه تنها مانع از رشد باکتری های پلاک دندانی می شود بلکه میزان اسید تولید شده را نیز کاهش می دهد، این باعث می شود باکتری ها از تولید دکستران که یک جزء پلاک دندانی است و به طور سرسختانه به سطح دندان ها می چسبد، جلوگیری کند.
بهداشت نامناسب دهان که اجازه می دهد باکتری های پلاک روی دندان ها باقی بمانند و لثه ها را آلوده کنند، دلیل اصلی بیماری لثه است. اما عوامل دیگری نیز وجود دارد که خطر ابتلا به عفونت لثه را افزایش می دهد. در اینجا برخی از رایج ترین عوامل این بیماری ذکر شده است:
استعمال سیگار یا جویدن تنباکو مانع از بهبود بافت لثه می شود.
دندان های کج، چرخان یا دندان هایی که همپوشانی دارند باعث ایجاد مناطق بیشتری برای تجمع پلاک و جرم دندان می شوند و تمیز کردن آن ها سخت تر است.
تغییرات هورمونی در بلوغ، بارداری و یائسگی به طور معمول با افزایش عفونت لثه مرتبط است. افزایش هورمون ها باعث می شود رگ های خونی در لثه ها بیشتر در معرض حمله باکتری ها و عوامل شیمیایی قرار بگیرند. در دوران بلوغ شیوع عفونت لثه بین ۷۰ تا ۹۰ درصد متغیر است.
سرطان و درمان سرطان می تواند فرد را مستعد ابتلا به عفونت لثه کند و خطر ابتلا به بیماری لثه را افزایش دهد.
الکل بر روی مکانیسم های دفاعی دهان تأثیر منفی می گذارد.
استرس پاسخ ایمنی بدن را در برابر تهاجم باکتری ها مختل می کند.
تغذیه ضعیف مانند رژیم غذایی پر قند و کربوهیدرات و کمبود آب باعث تشکیل پلاک می شود. همچنین، کمبود مواد مغذی مهم مانند: ویتامین C باعث اختلال در بهبود می شود.
تحقیقات و مطالعات نشان داده است که عسل برای عفونت لثه یک درمان مؤثر است و ارزان تر از آن دسته از داروهای گران قیمت تجویز شده می باشد. محققان ثابت کرده اند که خواص درمانی عسل باعث می شود که در درمان بیماری های مرتبط با لثه مانند: تورم لثه و التهاب لثه بسیار حیاتی باشد. عسل رشد باکتری های تشکیل دهنده پلاک را محدود می کند و همچنین مانع از تولید باکتری ها چسب” می شود که روی دندان ها و لثه شما اثر می گذارد.
قبل از اینکه درباره نحوه استفاده از عسل برای لثه ها صحبت کنیم، بیایید تصحیح کنیم که کدام خاصیت عسل برای عفونت لثه مفید است. خاصیت بهبود زخم با عسل در واقع همان چیزی است که در درمان عفونت های لثه مانند خونریزی لثه مفید است. هنگامی که عسل با آب مخلوط می شود، پراکسید هیدروژن تولید می کند، ضد عفونی کننده ای که در درمان لثه ها بسیار مؤثر است.
بسیاری از دانشمندان و محققان در حال تولید خمیر دندان های آغشته به عسل رقیق شده به عنوان دهان شویه هستند. در حالی که این نوآوری هنوز در دست اجرا است، می توانید برای درمان عفونت دندان و لثه به دنبال داروهای خانگی زیر در مورد عسل باشید:
برای درمان عفونت لثه، دهان خود را هر روز با آب ولرم و دو قاشق چای خوری عسل بشویید. برای رها شدن از باکتری موجود در لثه خود، تا چند روز این روش درمانی را ادامه دهید.
مخلوطی از لیمو و عسل را روی لثه ها بمالید تا عفونت کاهش یابد و به مرور زمان بهبود پیدا کند.
یا به راحتی به مدت ۱۰ دقیقه عسل را روی لثه ها ماساژ دهید. تفاوت قابل توجهی در عفونت لثه خود مشاهده خواهید کرد.
جدا از داروهای ذکر شده در بالا، شما همیشه باید بهداشت دهان و دندان خود را حفظ کنید. برای حفظ سلامت لثه باید دندان های خود را به درستی مسواک زده و از نخ دندان استفاده کنید.
از زمان های بسیار قدیم، عسل جدا از استفاده گسترده آن به عنوان شیرین کننده، به عنوان یک ماده درمانی مورد استفاده قرار می گرفت. شناخته شده است که عسل خاصیت ضد می و ضد التهابی دارد. از عسل به طور گسترده در معالجه سوختگی، بهبود زخم ها، معده درد، زخم و اسهال استفاده می شود. ۹۰٪ از جمعیت جهان در زمان زندگی خود از عفونت خفیف لثه تا نتیت مزمن رنج می برند. با افزایش مقاومت باکتری ها در برابر آنتی بیوتیک ها، داروهای نسل جدید توسط دندانپزشک ها تجویز می شوند. از این رو تحقیقات به دنبال یافتن روش درمانی جایگزین جدیدتر است که به راحتی قابل دسترس و مقرون به صرفه برای همه قشرها باشد. عسل یک شیرین کننده طبیعی است و می تواند به عنوان جایگزین سالم در درمان عفونت های نتال استفاده شود.
تمام تحقیقات در مورد خواص شگفت انگیز عسل هشدار می دهد که همه عسل ها به یک شکل ساخته نمی شوند. اکثر عسل هایی که در فروشگاه ها و سوپر مارکت ها به فروش می رسند فرآوری شده یا تصفیه می شوند، به این معنی که مانند هر غذای فرآوری شده می تواند باعث ایجاد بیماری شود و به سلامتی شما آسیب برساند. بنابراین، شما باید تشخیص دهید که چه نوع عسلی برای سلامتی شما مفید می باشد.
جهت محکم کردن و جلوگیری از عفونت لثه ها هربار یک قاشق چای خوری از عسل را با یک قاشق غذاخوری سرکه انگور مخلوط کرده و روی لثه هایتان بمالید و ماساژ دهید. تکرار این عمل تا چند بار در روز موجب از بین رفتن عفونت و ترمیم لثه می شود.
گاهی اوقات دهان دچار التهاباتی می شود که فضای دهان و زبان را فرا می گیرد. برای درمان این گونه التهابات توصیه می شود؛ یک قاشق عسل طبیعی را در یک لیوان کوچک آب ولرم مخلوط کنید. محلول به دست آمده را هر روز سه بار در دهان گردانده و غرغره کنید. برای درمان ورم دهان و زبان، نگه داشتن یک قاشق غذاخوری عسل با چند قطره اسانس گیاه اسطوخودوس در دهان باعث تسکین درد می شود و از خشکی لب ها و خشکی لایه پوششی داخل دهان و خشکی بافت پوششی زبان جلوگیری می کند.
نتیجه گیری
عسل برای سلامت هر فردی مفید است و می تواند به عنوان یک داروی طبیعی به درمان عفونت لثه کمک کند. اما قبل از مصرف عسل برای درمان عفونت لثه، اطمینان حاصل کنید که از طبیعی ترین و با کیفیت ترین عسلی که می توانید تهیه کنید مصرف نمایید.
آیا درباره نان زنبور عسل شنیدهاید اما از مزیتهای آن اطلاعی ندارید؟ گذشتگان ما این ماده را در شرایط مختلف مصرف میکردند، اما دانشمندان خواص این ماده را تنها برای تعدادی از این شرایط تأیید کردهاند.
نان زنبور عسل، همان گرده زنبور عسل تخمیر شده است. اما این ماده بطور مصنوعی توسط انسانها ساخته نمیشود، بلکه زنبورها از طریق افزودن مقدار کمی از بزاق خود و مقداری عسل به گرده گل، این ماده را تولید میکنند. به این ترتیب، متوجه میشویم که کیفیت گرده گل معمولی بسیار بهبود یافته و بدین ترتیب اثرات آن بر سلامتی نیز ارتقا مییابد.
نان زنبور عسل تحت عناوین دیگری از جمله پرگا و آمبروسیا (مائده بهشتی) نیز شناخته میشود. محتویات فعال آن به راحتی توسط بدن انسان جذب میشود و اثر درمانی طبیعی بر وضعیت فیزیولوژیکی اندام و بافتها دارد.
این مخلوط تحت یک تخمیر اسید لاکتیک قرار میگیرد که بسیار شبیه به ماست و دیگرمحصولات لبنی تخمیر شده است و پس از تقریباً ۳ ماه به چیزی تبدیل میشود که ما آن را نان زنبورعسل مینامیم. این تخمیر، حفظ محصول را تضمین میکند و آن را در مواد مغذی تقویت میکند. این ترکیب شبیه به گرده زنبور است که تنها ۳ برابر بیشتر از ارزش غذایی و ضد می آن است!
آمبرواز
گرده زنبور
بر اساس طب سنتی، نان زنبور عسل برای افرادی که از بیماریهای گوارشی و مشکلات سیستم کبدی (هپاتیک) رنج میبرند، شدیداً توصیه شده است. این ماده به کبد کمک میکند تا عملکرد بهتری داشته و بدن را سمزدایی کند؛ همچنین سطح کلسترول را کاهش میدهد و مصرف آن برای مقابله و درمان تصلب شرایین هم توصیه شده است. این ماده در درمان اختلالات دستگاه ادراری و مشکلات پروستات نیز بسیار مفید است. همچنین میزان اشتها را اصلاح کرده، رنگ پوست را بهبود میبخشد و اثر جوانسازی بر کل بدن انسان دارد.
با وجود اینکه مطالعات کمی درباره فرآوردههای حاصل از زنبور عسل وجود دارد، مطالعات اخیر بیشتر بر اثرات نان زنبور عسل متمرکز بودهاند.
مشخص شده است که نان زنبورعسل فعالیت آنتیاکسیدانی بالایی دارد. تحقیقات نشان دادهاند که جهت بهرهمندی از خواص آنتیاکسیدانی و ضدمی عسل، بهتر است که هم از نان زنبور عسل و هم بره موم استفاده شود.
تحقیق «خواص کاربردی عسل ترکیب شده با نان زنبور عسل و بره موم» که در سال ۲۰۱۷ توسط اس. کووالسکی و همکارانش انجام شد، مشخص نمود که نان زنبور عسل دارای تأثیر بیشتری بر خواص آنتیاکسیدانی عسل میباشد. آنها عسل غنی شده توسط بره موم و نان زنبور را به منظور سنجش میزان خواص آنتیاکسیدانی و ضدمی آن آزمایش کردند.
یالومیسیانو و همکارانش در سال ۱۹۷۶ با آزمایش بر روی ۱۱۰ بیمار مبتلا به هپاتیت نشان دادند که مصرف روزانه ۳۰ گرم نان زنبور عسل به مدت ۳۰ روز، یا گرده زنبور عسل تازه به مدت ۹۰ روز، نسبت آلبوین/گلوبولین خون را به حالت طبیعی بازگردانده است. این نسبت در بیمارانی که نان زنبور مصرف میکردند از ۹۶/۰ به ۲۷/۱ و در بیمارانی که از گرده گل استفاده میکردند از ۸۵/۰ به ۲۶/۱ تغییر کرد. یعنی نان زنبور عسل سه برابر قویتر از گرده گل است.
دکتر کاسایِنکو در سال ۲۰۱۰، بیماران مبتلا به دیسلیپیدمی (اختلال میزان چربی خون) را با استفاده از نان زنبور عسل درمان کرد. او به مدت ۱۲ هفته، روزانه ۴۰ گرم گرده و نان زنبور عسل داد و هر کدام از این مواد باعث افزایش میزان کلسترول خون، به ترتیب، تا میزان ۴/۱۱ و ۵/۲۰ درصد شدند. همان مقدار نان زنبور به تنهایی باعث کاهش تریگلیسیرید تا ۵/۱۲ درصد و HDC (آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز) تا ۳/۱۲ درصد شد.
نان زنبور عسل (به عنوان تنها داروی مصرفی) به ۲۰ بیمار مبتلا به آنمی داده شد. این بیماران نان زنبور خالص یا ترکیب آن با عسل به نسبت ۱:۱ را سه بار در روز و به مدت بیش از یک ماه مصرف کردند که مقادیر مصرف آن به شرح زیر است:
– یک قاشق چایخوری برای بزرگسالان
– یک سوم قاشق چایخوری برای نوزادان زیر یکسال
– نصف قاشق چایخوری برای کودکان رده سنی یک سال به بالا
وضعیت سلامتی این بیماران در طول درمان بهبود یافت و اشتهای آنها افزایش پیدا کرد. بیماران سرزندهتر و با نشاط تر بودند و وزن آنها نیز افزایش یافته بود. از این گذشته، سردرد، ضعف، سرگیجه و خستگی در آنها از بین رفت. غشاهای پوستی و مخاطی آنها سرحالتر بودند و هموگلوبین و گلبولهای قرمز خون آنها نیز افزایش داشتهاند. نتیجه این پژوهش این بود که نان زنبور عسل، برای درمان آنمی مناسب است.
در سال ۲۰۰۹ لیفروف و همکارانش ۵۷ بیمار زن و مرد را با مصرف روزانه ۱۵ گرم نان زنبور عسل بصورت دو بار در روز و به مدت ۴۵ روز تحت درمان قرار دادند. نتایج این پژوهش نشان داد که کلسترول کل آنها تا میزان ۲۴ درصد، LDL تا ۳۶ درصد کاهش و HDL آنها با ضریب ۱/۲ افزایش یافت.
تحقیق «فعالیت ضدمی انواع مختلف عسل و نان زنبور عسل در مقابل گونههای S. aureus و S. epidermidis» توسط ویلما بالتروسایتیت و همکارانش از لیتوانی، بر ارزیابی خواص ضدمی فرآوردههای انواع مختلف عسل و نان زنبور عسل تمرکز داشت. ۳۴ نمونه عسل و ۴ نمونه نان زنبور عسل در مقابل استافیلوکو اورئوس و استافیلوکو اپیدرمیدیس آزمایش شدند.
مشخص شد که فعالیت ضدباکتریایی این مواد، به تشکیل پراکسید هیدروژن و تا حد زیادی به گل منبع تولید عسل، بستگی دارد. تنها ۳ مورد از ۱۰ عسل تولید شده از ترکیب چند گل (عسل بهاره چندگل، عسل تابستانی چندگل و نوعی عسل با منشأ ناشناخته) رشد S. aureus و S. epidermidis را متوقف کردند. همچنین غلظت این مواد باید بیشتر از ۲۵ درصد باشد (نسبت جرم به حجم). گونه S. epidermidis بیشتر از S. aureus نسبت به خواص ضدمی این مواد مقاوم بود.
همانطور که انتظار میرفت، نمونههای عسل های تقلبی خواص ضدمی از خود نشان ندادند. واضح است که حرارت دادن عسل، تأثیری منفی بر خواص ضدمی آن دارد.
نتیجهگیری: نمونه عسلهای آزمایش شده، به دلیل تشکیل آنزیمی پراکسید هیدروژن، دارای فعالیت ضدمی بودند. هرچند، نان زنبور عسل، فعالیت غیرپراکسیدی پسماند از خود نشان داد، بنابراین این موضوع تنها عامل کمک کننده به این نوع فعالیت نبوده است.
مطالعات نشان دادند که استفاده از عسل و نان زنبور عسل در ترکیبات غذایی، میتواند به کنترل برخی پاتوژنهای خوراکی کمک کند.
بر طبق مقاله «ترکیب فلاوونوئید و فعالیت ضدتوموری نان زنبور عسل جمعآوری شده در منطقه شمال شرقی پرتغال» توسط فیلیپا سوبرال و همکارانش، نان زنبور عسل فعالیت ضدتوموری متوسطی از خود نشان میدهد.
این تحقیق، اولین گزارش متمایز کننده فلاوونوئیدهای گلیکوزیدیک در نمونههای نان زنبور عسل را ارائه میدهد. در ۶ نمونه مورد آزمایش، ۳۲ مورد از مشتقات فلاوونول گلیکوزید، از جمله گوئرستین، کائمفرول، میریستین، ایزورامستین و هرباسترین وجود داشتند. همچنین نکته قابل توجه این است که هیچ یک از نمونههای نان زنبور عسل، سمیت برای سلولهای نرمال را از خود نشان ندادند.
عسل سفید در واقع کاملاً سفید نیست، بلکه اغلب اوقات رنگ بسیار کم نزدیک به کهربایی دارند که رنگ آن به منبع عسل هم بستگی دارد. عسل های سفید معمولاً نسبت به عسل های تیره دارای طعمی ملایم تر هستند.
همه عسل ها به طور طبیعی حاوی مواد مغذی و آنزیم هایی می باشند که دارای خواص فراوان و مصارف پزشکی هستند و به عنوان داروی طبیعی برای بسیاری از بیماری ها در طول تاریخ مورد استفاده قرار گرفته اند.
انواع مختلفی از عسل ها وجود دارند که طعم، رنگ و مقدار دقیق مواد مغذی آن ها بستگی به محل زندگی زنبورها و نوع گل هایی که زنبورها از آن ها تغذیه می کنند، دارد.
گلهایی که عسل سفید از آن ها تولید می شوند عبارتند از:
گونه ای مریم گلی
گونه ای از دسته گون ها
یونجه
شبدر سفید
عسل اقاقیا
نکته: اغلب عسلهایی که رنگشان تیره است، از لحاظ املاح معدنی غنیتر میباشند.
عسل سفید دارای رنگی شفاف است و زمانی که هر عسلی متبلور شود، کدر و سبک تر می شود و یا تقریباً به رنگ سفید تغییر رنگ می دهد. عسل، همچنین کریستال های قندی مانند شکر را تشکیل می دهد. با قرار دادن عسل در معرض گرما می توان آن را به حالت مایع تبدیل کرد، ولی ما این روش را توصیه نمی کنیم، زیرا تمام آنزیم ها و ویتامین های موجود در عسل از بین می روند.
رنگ عسل طبیعی به منابع شهد و عسلک آن، خاک، رطوبت و فصلی که گیاهان تامین کننده عسل در آن منطقه رشد کرده اند و نحوه فرآوری و ذخیره سازی آن بستگی دارد. برای مثال، گیاهانی که در خاک رس پرورش یافته اند، در مقایسه با آن هایی که در خاک شنی پرورش یافته اند، عسلی تیره تر به بار می آورند. عسل های پاییزه گرمسیری اغلب تیره اند.
حرارت دادن عسل نیز باعث تیره تر شدن آن می شود و اغلب عسل های موجود در فروشگاه ها به این روش تیره تر می شوند که هیچ خاصیتی ندارند.
عسلی که در دمای بالاتر از صفر درجه سانتیگراد ذخیره می شود، به آرامی تیره تر می شود و عسلی که در شان هایی که قبلا از آن ها استفاده شده است، نگهداری می شود با جذب رنگدانه های گیاهی بره موم موجود روی قاب چوبی شان، تیره می شوند.
عسل تیره نسبت به عسل سفید اغلب طعم و مزه ای قوی تر دارد، چون معمولا مالتورز، مواد معدنی، اسیدها و فلاونوئیدهای آنتی اکسیدان بیشتری در خود دارند. همچنین گلوکز و فروکتوز کمتری دارند، بنابراین شیرینی شان نسبتا کمتر است. البته رنگ عسل به عوامل دیگری نیز از جمله مواد جامد، کلوئیدها و سایر ترکیبات عسل نیز بستگی دارد.
عسل خام را می توان به دو روش تعریف کرد:
۱) عسل خام طبیعی بدون دست کاری و حرارت دیدن، مستقیماً از زنبور عسل به دست می آید که بسته بندی و مصرف می شود.
۲) شما بیشتر عسل هایی را که در فروشگاه های مواد غذایی پیدا می کنید، تولید کنندگان آن ها را پردازش می کنند. گرم کردن عسل باعث تغییر رنگ و بافت عسل می شود و هرگونه تبلور ناخواسته را از بین می برد. اما بسیاری از آنتی اکسیدان ها و باکتری های مفید نیز در این فرآیند از بین می روند.
۱) آنتی اکسیدان
گفته می شود عسل سفید خام حاوی آنتی اکسیدان های کمتری نسبت به عسل های تیره تر می باشد. آنتی اکسیدان ها به دلیل محافظت از رادیکال های آزاد به محافظت از بدن در برابر آسیب های سلولی کمک می کنند. رادیکال های آزاد در روند جلوگیری از پیری زود رس نقش دارند. همچنین ممکن است از خطر ابتلا به بیماری های مزمن مانند سرطان و بیماری های قلبی جلوگیری کنند.
مطالعات نشان می دهد که پلی فنول های موجود در عسل، به ویژه عسل طبیعی خام، می توانند در پیشگیری از بیماری های قلبی نقش داشته باشند. اگر به دنبال جایگزینی مناسب برای قند هستید، عسل روشی سالم تر برای محافظت از دندان شما در برابر قندهای تصفیه شده می باشد. عسل های سفید طعم ملایمی دارند و برای پخت و پز یا میان وعده ایده آل می باشند.
۲) درمان کننده سرفه
از عسل سفید می توان به عنوان سرکوب کننده سرفه استفاده کرد. همچنین از این دارو به عنوان داروی گلودرد استفاده می شود. هنگامی که سرفه یا سرماخوردگی دارید، سعی کنید عسل را به آب لیمو و یا به چای ولرم اضافه کنید. یک مطالعه در مجله معتبر طب مکمل و جایگزین دریافت که برای درمان سرفه، عسل به همان اندازه دارای دکسترومتورفان می باشد که یک داروی ضد سرفه دارد.
۳) گیاهان دارویی به عنوان محافظ و دارو
گیاهان دارویی ترکیباتی دارند که به محافظت از گیاه در برابر صدمه کمک می کنند. این ترکیبات، گیاهان را از ات و بیماری ها در امان نگه می دارند و از اشعه UV شدید محافظت می کنند. این ترکیبات هم خاصیت آنتی اکسیدانی و هم ضد التهابی دارند.
آنها همچنین می توانند تأثیر مثبتی بر سلامتی شما داشته باشند. در نتیجه عسل از شهد گیاهان تولید می شود و تمام خواص دارویی گیاهان با توجه به اینکه زنبور عسل از شهد کدام گیاه تغذیه کرده است را دارا می باشد. این مواد مغذی با ارزش و منحصر به فرد برای عسل خام است و هنگام فرآوری عسل، از بین می رود.
۴) رفع مشکلات گوارشی
از نظر تاریخی، از عسل برای درمان مسائل گوارشی مانند اسهال و زخم استفاده شده است. زخم گوارشی در معده یا دستگاه گوارش رخ می دهد. گفته می شود که مصرف ۱ تا ۲ قاشق چای خوری عسل خام بر روی معده خالی باعث تسکین درد و کمک به روند بهبود می شود.
عسل سفید خام می تواند برای سلامتی روده کاملاً مفید باشد و اغلب برای درمان مشکلات گوارشی استفاده می شود. گفته می شود افرادی که از عسل سفید برای درمان مشکلات گوارشی استفاده کرده اند نتایج خوبی دریافت کرده اند. اما تحقیقات عسل را به عنوان یک درمان مؤثر برای هلیکوباکتری پیلوری که دلیل زخم های پپتیک در دستگاه گوارش است را اثبات نموده.
۵) مراقبت از پوست و ترمیم زخم
در طول تاریخ از عسل به عنوان راهی برای التیام زخم های پوستی استفاده شده است. امروزه نیز می توانید آن را به عنوان یک عنصر در محصولات زیبایی بیابید. منبع معتبر تحقیق نشان می دهد که عسل سفید می تواند باکتری ها و قارچ های مضر را از بین ببرد. این ماده به طور طبیعی حاوی پراکسید هیدروژن، یک ماده ضد عفونی کننده است.
۶) بهبود عملکرد ورزشی
کربوهیدرات ها یکی از بهترین و موثرترین منابع تأمین انرژی برای ورزشکاران محسوب شده و در حین انجام فعالیت بدنی، به ویژه ورزش استقامتی، کربوهیدرات که منبع اصلی انرژی بدن است تجزیه شده و تبدیل به مولکول های شکر کوچکتر (گلوکز، فروکتوز و گلاکاتوز) شده که جذب بدن می شود و به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار می گیرد.
عسل نه تنها حاوی ۱۷ گرم کربوهیدرات در هر قاشق غذاخوری است، بلکه فروکتوز سوختن کربوهیدرات را آهسته تر می کند. انتشار کندتر فروکتوز (در مقایسه با گلوکز) ممکن است ورزشکاران را در طی دوره های طولانی تر فعالیت بدنی حفظ کند.
برخلاف بیشتر قندها، به خصوص قند تصفیه شده، کالری عسل سفید بیشتر از سایر عسل هاست. اما ویتامین ها و مواد معدنی ارزشمندی از جمله ویتامین های گروه B، ویتامین A، کلسیم، مس، فسفر، پتاسیم و روی را ارائه می دهد. اما گفته می شود که عسل سفید نسبت به سایر عسل ها دارای آنتی اکسیدان کم تری می باشد.
همه عسل ها به طور طبیعی متبلور می شوند و به مرور زمان سفید خواهند شد. اما این دلیل بر تقلبی بودن عسل نیست بلکه عسل طبیعی و خام دارای این ویژگی است. با این حال، خوردن آن کاملاً بی خطر است.
عسل شبدر که به راحتی در اکثر سوپر مارکت ها موجود است، از رنگ سفید تا سفید کهربایی متفاوت است. رنگ و طعم آن بستگی به شکوفه ای دارد که شهد از آن استخراج می شود. عسل شبدر به طور کلی از نظر طعم، ملایم است و هرچه عسل روشن تر باشد، طعم ملایمی تری دارد. طعم ملایم عسل شبدر سفید برای شیرین کردن چای و قهوه، پخت کیک و کلوچه و اضافه کردن آن به سس های کباب بی نظیر است.
عسل سفید در مقایسه با سایر عسل ها، برای پخت و پز ایده آل است. عسل سفید به بهترین وجه رطوبت را برای مدت زمان طولانی تر حفظ می کند. همچنین طعمی ملایم تر و شیرینی کمتری نسبت به سایر عسل های تیره دارد.
عسل سیاه آلمانی بیهوفار 100 درصد طبیعی بوده و کاملا از نظر کیفیت درجه ۱ است. محبوبیت این محصول به قدری است که یکی از پرفروش ترین عسل های سیاه است.
عسل از جنگل بیوفار سیاه است که از جنگل ها می آید، این عسل فوق العاده تیره توسط زنبور ها جمع آوری شده و برای علاقه مندان عسل با شیرینی خفیف و عطر و طعم قوی آن دوست داشتنی است.
عسل سیاه ماده ای است که حاوی مقادیر زیادی مواد مغذی بوده و برای عملکرد بدن ضروری میباشد، برخلاف شکر سفید که تنها حاوی کربوهیدرات های ساده و شیرین کننده های دیگر است که از موادی مانند اسپاراتیم که برای بدن سالم نیستند تشکیل شده. همچنین غنی از آهن است که در شکل گیری سلول های خونی کمک کرده، هموگلوبین را افزایش می دهد و در نتیجه به درمان کم خونی کمک می کند.
تحقیقات و مطالعات نشان داده اند که در مقایسه با شکر تصفیه شده، شربت ذرت، شکر خام نیشکر و سایر شیرینی ها، عسل سیاهبیشترین مقدار آنتی اکسیدان را دارد. این آنتی اکسیدان ها از بدن در برابر سرطان، اختلالات قلب و سایر بیماری ها محافظت می کنند.عسل سیاه منبع خوبی برای آهن است. بنابراین در طول دوره ماهانه که ن در معرض خطر کمبود آهن هستند، بسیار موثر است.
پلی فنل های موجود در عسل سیاه دارای اثرات آنتی اکسیدانی هستند که در کاهش چاقی و کنترل وزن موثرند.
این عسل منبع خوبی از کلسیم است که نقش مهمی در حفظ سلامت استخوان و دندان ها ایفا می کند.
عسل سیاه به طور موثری در آماده سازی داروهای درمان روماتیسم و اعصاب استفاده میشود.
عسل سیاه رشد سالم موها را تقویت، نرم و مرطوب می کند، همچنین از سفید شدن زودرس آن جلوگیری میکند.
علاوه بر بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی، این عسل حاوی سلنیوم هم هست که برای درمان سرطان مفید است.
عسل سیاه منبع خوبی از مواد معدنی و ویتامین های مختلف مانند ویتامین B6، B12 و اسید پانتوتنیک است که کمبود این ویتامین ها می تواند باعث سردرد، آسم، خستگی و استرس شود.
غنی بودن از آنتی اکسیدان این عسل، آن را به درمانی موضعی عالی برای پوست شما تبدیل می کند، زیرا معایب پوست را درمان و بازسازی سلول های جدید پوست را تقویت می کند.
به دلیل محتوای بالای ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها و توانایی آن در کاهش قند خون به سطح طبیعی آن، بهتر است روزانه عسل سیاه بخورید، مخصوصا برای افراد دیابتی به عنوان بخشی از رژیم غذایی روزانه
رنگ عسل با توجه به منطقه، شهد گیاه و بسیاری موارد دیگر متفاوت می باشد و تصمیم برای انتخاب نوع عسل و کیفیت آن به هیچ وجه بر اساس رنگ آن مورد تایید نیست زیرا عسل طبیعی طیفی از رنگ های مختلف از روشن تا تیره را دارا می باشد.
هر کدام از انواع عسل دارای خصوصیات خاصی هستند که می توانند برای شناخت و استفاده از آن ها مفید باشد. برخی از عسل ها از جمله عسل های طبیعی تک گل دارای خواص درمانی نیز هستند که در این میان به فواید عسل صنوبر می پردازیم.
عسل صنوبر که از درخت صنوبر که از تیره درختان کاج می باشد تولید می شود. این نوع درخت برای زنبور عسل شهد گل ندارد اما روی برگ های خود همواره شیره هایی دارد که اضافات تغذیه موجودات ریزی مثل شته می باشد. زنبور عسل در تولید عسل جنگلی به شیره این درختان برخورد کرده و از آن ها تغذیه می کند. بدین ترتیب شیره را به کندو برده و عسل برگ تولید می کند. گاهی عسلک با عسل های دیگر مثل عسل تک گل نیز می تواند مخلوط شود در این صورت میزان قند عسل در آنالیز آزمایشگاهی کمتراز حد معمول دیده می شود و با آنالیز می توان فهمید که مقداری عسلک درون کندو آورده شده است. چرا که میزان قند عسلک در مقایسه با عسل شهد کمتر است. در هر حال عسل برگ صنوبر دارای خواص بسیار زیادی است که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد.
درمان مشکلات پوستی، درمان بیماریهای جنسی، ضد درد علی الخصوص برای درد ورم مفاصل بسیار مفید است، آرامبخش قوی و خلاص شدن از استرس، بهترین آنتی اکسیدان است و در درمان بیماری های چشم مانند آب مروارید مفید است، درمان عفونت دستگاه ادراری، به عنوان یک ضد عفونی کننده در درمان انواع زخم و آسیب های ورزشی موثر است، درمان مشکلات تنفسی، سرفه و خلط، همچنین خاصیت خلط آوری دارد، کاهش اشتها، مفید برای بیماران دیابتی، تعریق بدنی را کاهش می دهد، برای بیماران قلبی که عروق کرونر مسدود شده دارند مفید است، همچنین برای کاهش فشار خون نیز استفاده می شود. از عسل صنوبر در صنعت و پزشکی نیز استفاده های فراوان می شود که از آن جمله: در دامپزشکی از آن برای درمان کرم های اسب استفاده می شود، در تولید صابون از آن بهره می گیرند، سازندگان آلات موسیقی در تولید ویولون از آن استفاده می کنند، همچنین در صنعت رنگ سازی از آن برای درخشان کردن رنگ مورد استفاده قرار می گیرد.
در حالی که ظاهراً شربت افرا و عسل شبیه هم هستند اما از نظر تغذیه ای تفاوتهای زیادی بین آنها در انرژی، کربوهیدرات، ویتامینها و عناصر وجود دارد.
تا حالا اسم شربت افرا به گوشتان خورده است؟ آیا تا به حال از این شربت استفاده کردهاید؟ راجع به خواص آن چه میدانید؟ به نظرتان این شربت چه شباهتها و چه تفاوتهایی با عسل دارد؟ آقای ابوذر گودرزی، کارشناس تغذیه در این مطلب در خصوص شربت افراد و تفاوت آن با عسل گفتهاند. با ما همراه باشید تا بیشتر با این شربت آشنا شوید.
شربت درخت افرا، شیرهای است که معمولاً از گونههای شکر قرمز و سیاه افرا به دست میآید. در شرایط اقلیمی سرد این درختان در فصل زمستان در تنه و ریشه خود نشاسته ذخیره میکنند.
این نشاسته به شکری تبدیل میشود که در بهار به همراه شیره درخت بالا میآید. برای جمع آوری این شیره باید درون تنهی درخت افراد حفره ای ایجاد شود. شیره جمع آوری شده به وسیله گرما و عمل تبخیر، آب اضافه خود را از دست میدهد و شربت تغلیظ شده افرا را به جای میگذارد.
اولین بار بومیان امریکای شمالی بودند که اقدام به جمع آوری شربت افرا کردند. سپس این عمل توسط اروپاییان مهاجر به امریکا و با استفاده از روشهای جدیدتر گسترش یافت. در دهه 1970 پیشرفتهای تکنولوژیکی در مراحل تولید شربت افرا بیشتر شد. اهالی استان کبک در کانادا بزرگترین تولید کننده این محصول و تأمین کننده 4/3 تولید جهانی آن هستند.
شربت افرا حاوی میزان کمی پتاسیم و کلسیم است اما حاوی مقدار توجهی روی و منگنز میباشد
شربت افرا بر اساس میزان غلظت و شفافیت سنجیده میشود. ساکاروز بیشترین نوع قند در شربت افراست. در کانادا این شربت باید حداقل 66 درصد شکر داشته باشد و کاملاً از شیره درخت تهیه شده باشد تا عنوان بهترین کیفیت را به دست بیاورد. در امریکا نیز این شربت باید به طور کامل از شیره درخت تهیه شده باشد تا دارنده برچسب «افرا» شود.
در ذیل ارزش غذایی در 100 گرم شربت افرا آورده شده است:
kJ( 261 kcal) 1,093 انرژی
67.09 گرم کربوهیدرات
59.53 گرم شکر
0 گرم فیبر غذایی
0.20 گرم چربی
0 گرم پروتئین
0.006 (1%) میلی گرم تیامین (ویتامین B1)
0.01 (1%) میلی گرم ریبوفلاوین (ویتامین B2)
0.03 (0%) میلی گرم نیاسین (ویتامین B3)
0.036 (1%) میلی گرم پنتوتنیک اسید (ویتامین B5)
0.002 (0%) میلی گرم ویتامین B6
67 (7%) میلی گرم کلسیم
1.20 (9%) میلی گرم آهن
14 (4%) میلی گرم منیزیم
3.298 (157%) میلی گرم منگنز
2 (0%) میلی گرم فسفر
204 (4%) میلی گرم پتاسیم
4.16 (44%) میلی گرم روی
بخش اصلی شربت افرا شیره (sap) گونههای مختلف این درخت است. این شیره به طور اولیه حاوی ساکارز، آب و مقادیر ناچیزی از انواع قندهای دیگر است.
اسیدهای ارگانیک که عمده آنها اسید مالیک است به طور ملایمی باعث اسیدی شدن این شربت میشود. شربت افرا حاوی میزان کمی پتاسیم و کلسیم است اما حاوی مقدار توجهی روی و منگنز میباشد. این شربت همچنین حاوی میزان ناچیزی آمینواسید میباشد که میتواند باعث افزایش طعم شربت شود چرا که در پایان فصل جمع آوری شیره، میزان امینو اسید افزایش مییابد. به علاوه شربت افرا میزان زیادی ترکیبات متغیر ارگانیک دارد که شامل وانیلین، هیدروکسی بوتانون و پروپیونالدهید میشود. گرچه هنوز منبع طعم دهی این شربت معلوم نیست ولی به طور ابتدایی میتوان گفت که فورانون توت فرنگی و مالتول در ایجاد طعم شیره مشارکت دارند.
شربت افرا شبیه به شکر است با همان میزان کالری با این تفاوت که این شربت منبع منگنز (13 گرم) و همچنین روی ( 13 گرم) نیز میباشد. در مقایسه با عسل، شربت افرا 15 برابر کلسیم بیشتری دارد.
دانشمندان کشف کردهاند که فنل های طبیعی شیره افرا (آنتیاکسیدانهای فوقالعاده مفید) از ابتلا به دیابت نوع 2 پیشگیری میکند. کبکول ها (quebecol) ترکیبات فنولی هستند که در موقع جوشاندن شیره برای تهیه شربت افرا به دست میآیند.
در شمال امریکا از شربت افرا در تهیه شیرینیهایی مانند پنکیک، شیرینی وافل و تست فرانسوی استفاده میشود. این شربت همچنین برای طعم دهی به بسیاری از غذاها مانند بستنی، غلات گرم، میوههای تازه و سوسیسها اضافه میشود. همینطور به عنوان شیرین کننده برای گرانولا، سس سیب، لوبیای پخته، آبنبات، کیکها، پایها، نانها، چای و قهوه استفاده میشود.
در حالی که ظاهراً شربت افرا و عسل شبیه هم هستند اما از نظر تغذیه ای تفاوتهای زیادی بین آنها در انرژی، کربوهیدرات، ویتامینها و عناصر وجود دارد.
کالری:
شربت افرا و عسل از نظر میزان انرژی (کالری) بسیار به یکدیگر شبیه هستند. شربت خالص افرا حاوی 52 کیلوکالری در قاشق غذاخوری است. یک قاشق غذاخوری عسل دارای 64 کیلوکالری است. یک فنجان از این دو اگر برای پختن استفاده شود برای شربت افرا 819 و برای عسل 1031 کیلو کالری است.
کربوهیدرات:
یک قاشق غذاخوری شربت خالص افرا حاوی حدود 13.5 گرم کربوهیدرات است. 12.4 گرم آن قندها هستند. این قندها به طور اولیه از ساکارز تشکیل میشود که قند قابل شکسته شدن در بدن است و تبدیل به قندهای ساده تر یعنی فروکتوز و گلوکز به شکل مساوی میشود. هر قاشق غذاخوری عسل حاوی 17.4 گرم کربوهیدرات است که 17.3 گرم آن ساکارز میباشد. این قندها به طور عمده از فروکتوز، گلوکز و به میزان کمی از ساکارز هستند. بین این دو محصول باید گفت که شربت افرا سالمتر است. در کل حاوی قند کمتر و مهمتر از آن فروکتوز کمتری است. باید بدانید که رژیم غذایی حاوی فروکتوز بالا باعث آسیب به سلامت قلب و کبد میشود.
چربی:
چربی موجود در یک قاشق غذاخوری شربت خالص افرا 0.1 گرم است و شامل مقادیر بسیار کمی از چربیهای اشباع شده، تک اشباع (اشباع شدهی مونو) و چند اشباع (اشباع شدهی پولی) میباشد. عسل حاوی چربی نیست بنابراین دارای هیچیک از سه نوع چربیهای مذکور نیست.
ویتامینها و عناصر:
عسل به طور چشمگیری بیشتر از شربت افرا ویتامین دارد. به طوری که این مادهی غذایی پرطرفدار منبع ویتامین B6 و ویتامین C محسوب میشود درحالیکه شربت افرا فاقد این دو ویتامین میباشد. همچنین میزان ریبوفلاوین عسل بیش از سه برابر شربت افراست. در عوض شربت افرا نیز مواد معدنی بیشتری دارد. به عنوان مثال شربت افرا حاوی میزان زیادی آهن، کلسیم، روی، منگنز و پتاسیم میباشد. همچنین شربت افرا از نظر سدیم غنیتر از عسل است. عسل دارای فلوراید است که برای سلامت دندانها مۆثر است در حالی که شربت افرا فاقد آن است.
آنتیاکسیدانها:
فعالیت آنتی اکسیدانی عسل و شیره افرا یکسان است و به میزان متوسط عمل میکنند. (آنتی اکسیدانها با رادیکالهای آزاد که ایجاد کننده سرطان هستند مبارزه میکنند)
نتیجه
در نهایت باید بدانید که هم عسل و هم شربت خالص افرا فواید و مضراتی دارند. اگر به دنبال عناصر و فروکتوز کمتری هستید شربت افرا گزینه مناسبی است و برای کسانی که طالب خوراکی شیرین با ویتامین بالا و بدون چربی هستند عسل بهترین گزینه است. به هر حال بهتر است که به طور متعادل از هر دو محصول استفاده شود تا از دریافت میزان غیر متعارف شکر و انرژی پرهیز شود.
معرفی ویژگیهای درمانی عسل بهارنارنج + مضرات و نحوه مصرف
آیا تا به حال موقع خرید عسل به رنگ اون توجه کردین؟ یکی از فاکتورهای مهم تو خرید عسل رو بشناسین، خیلی مهمه که با رنگ عسلهای طبیعی آشنا بشین و بدون مزه کردن فقط با دیدن رنگ عسل، طعم و خواص اون رو تشخیص بدین.
خرید عسل طبیعی و تشخیص عسل اصل، یکی از دغدغههاییه که موقع خرید با اون روبه رو هستیم. برای تشخیص عسلی که میخریم چندین فاکتور باید بررسی بشن از جمله رنگ عسل طبیعی.
یکی از روشهای تشخیص عسل طبیعی از عسل تقلبی، رنگ عسله. رنگ و حتی بوی عسل، بسته به نوع گیاه و یا گلی که زنبور شهد گیری میکنه و همچنین شرایط محیطی و آب وهوایی متغیره. ممکنه حتی یک گل هر سال تو یک زمان و مکان دوباره شکوفه داده و شهد تولید کنه، ولی شهد اون با دفعه قبل کمی متفاوت باشه.
عسل از شهد گلها درست میشه. زنبورهای عسل، تو طبیعت پرواز میکنن و با نشستن روی گلهای مختلف، شهد اون ها رو میمکن و بعد این شهد گلها تو شکم زنبورها به عسل تبدیل می شه. تفاوت رنگ عسلها هم به دلیل تفاوت گلهایی که زنبور شهد گیری میکنه. عسل ممکنه به رنگهای سفید، زرد، نارنجی، قرمز، قهوهای و رنگ کهربایی باشه، پس عسل طیف رنگی زیادی داره.
تو قرآن آیه 69 سوره نحل درمورد رنگ عسل صحبت شده:
"سپس از تمام ثمرات تناول کن، و راههایی را که پروردگارت برای تو تعیین کرده به راحتی بپیما، از درون شکم آنها نوشیدنی خاصی خارج میشود، به رنگهای مختلف، که در آن شفای مردم است در این امر نشانه روشنی است برای جمعیتی که اهل فکرند"
رنگ عسل با گذشت زمان و با در معرض حرارت قرار گرفتن هم ممکنه عوض بشه. عسلی که در دمای بالاتر نگهداری بشه، تیرهتر میشه.
عسل رنگ روشن معمولا دارای طعمی ملایمی هستن، ولی عسل تیره و سیاه معمولا طعم قویتری دارن، چون عسل تیره معمولا مالتورز، مواد معدنی، اسیدها و فلاونوئیدهای آنتیاکسیدان بیشتری دارن و همچنین گلوکز و فروکتوز کمتری، بنابراین شیرینی این عسلها نسبتا کمتره. عسلهای بهاره معمولا رنگ پریده هستن. عسل با رنگ روشن معمولا گلوکز نسبتا بیشتری دارن، بنابراین سریعتر متبلور میشن، این عسلها طعمی ملایم دارن. شایعهای غلطی تو این زمینه هست که میگن عسل زنبورهای مادر، تیره و غلیظه، اما عسل زنبورهای جوان یعنی بچه کندوها، روشن و رقیقه.
عسل اقاقیا: سفید
عسل آویشن: کهربایی
عسل کتیرا: زرد روشن
عسل افرا: سرخ
عسل شبدر سرخ: قرمز
عسل گل قاصدک: زرد تیره
عسل صنوبر: تیره
عسل بهارنارنج: زرد طلایی
عسل جنگهای مازندران: مایل به سبز
عسل گندم سیاه: قهوهای تیره
رنگ عسل اقاقیا زلال و شفافه: درخت اقاقیا درختی با گلهای زیبا، که این گلها سفید رنگ و خیلی معطر هستن. گل اقاقیا به خاطر شهد زیادی که داره، زنبورهای عسل رو به خودش جذب میکنه. درخت اقاقیا بومی امریکای شمالیه ولی تو مناطق اروپا و آسیا هم رشد میکنه. یکی از خواص عسل اقاقیا آرام بخش بودن اونه. رنگ عسل آویشن کهرباییه: عسل آویشن از گیاه آویشن درست شده، یکی از انواع عسلهای تک گله هست. عسل آویشن مثل گیاه آویشن دارای عطر و طعم خاصیه و رنگ اون کهربایی، عسل یونانی، یا آویشن وحشی که تو مناطق مرتفع رشد میکنه، بیشتر آن از گونه وحشی آویشن ساخته میشه و رنگ کهربایی تیرهتری داره. عسل آویشن برای رفع سرفه خیلی مفیده.
دو مدل عسل داریم عسل تگ گیاه، که از یک نوع گل شهد گیری شده و عسل چند گیاه "چهل گیاه" که از چند نوع گل، زنبورعسل شهد گیری کرده. مثلا:
عسل تک گیاه: وقتی تو کوهستانی بیشترین گیاهی که می بینین بوته گونه، پس عسلی که تو این کوهستان تولید می شه، عسل گون هست. ممکنه گیاههای دیگر هم وجود داشته باشن اما بوته گون از همه بیشتره و رنگ عسل هم مایل به زرد کم رنگه. عسل چند گیاه: اگر تو یک منطقه سه نوع گیاه آویشن و سماق و گون وجود داشته باشه و هر گیاه حدود یک چهارم درصد پوشش گیاهی منطقه رو تشکیل بده، رنگ عسل تولید شده مخلوطی از سه رنگه و عسل تولید شده، عسل چهل گیاه و رنگ عسل مایل به قهوهایه.
سلیقه افراد تو انتخاب رنگ تیره یا روشن عسل معمولا به محل زندگی بستگی داره، بیشتر مردم آمریکا عسلهای کمرنگ رو ترجیح میدن، اروپاییها هم بیشتر به عسلهای با رنگ تیرهتر تمایل دارن. عسل طبیعی هر منطقهای رنگی متفاوت داره، عسل طبیعی با هر رنگی دارای خواص زیادیه و برای ما مفیده.
عسل شوید یکی از معطرترین انواع عسلها است که خواص دارویی و درمانی فراوانی دارد. مهم ترین خواص عسل شوید عبارتند از: کاهش چربی خون، افزایش شیر مادران شیرده، بهبود دردهای مفصلی، کمک به خواب آرام شبانه، تقویت معده و افزایش نیرو و قوای جسمانی.
گیاه شوید یکی از سبزی های پرخاصیت با ارزش غذایی بالا و خواص درمانی است که البته به دلیل طعم و عطر خاص، طرفداران بسیاری دارد. این گیاه دارای برگ هایی سوزنی و گلهای چتری سفید تا زرد با دانه های ریز است. گل های زرد طلائی این گیاه به صورت گل آذین در انتهای شاخه های اصلی و فرعی آن قرار دارند و زنبورداران از اواخر تیر ماه تا اواخر مرداد ماه با رها کردن زنبورها در مزارع زیر کشت این سبزی، اقدام به تولید و جمع آوری شهد این گل ها و تولید عسل شوید می کنند. خواص عسل شوید برگرفته از خواص شوید است. در ادامه با خواص عسل شوید و کاربردهای دارویی آن آشنا میشوید.
عسل شوید باعث کاهش کلسترول و تری گلسرید خون می شود
شوید دارای طبعی گرم و خشک است و بنابراین عسل تهیه شده از این گیاه نیز طبع گرمی دارد. برخی از مهم ترین خواص این عسل معطر، عبارتند از:
۱. خاصیت آرامبخش
عسل شوید حاوی ویتامین های گروه ب و فلاونوئید است. این مواد ترشح آنزیمها و هورمون هایی را تحریک می کنند که خاصیت آرامبخش و خواب آور دارند. بنابراین یکی از مهم ترین خواص عسل شوید، ایجاد آرامش و کمک به خواب آرام و راحت شبانه است.
۲. کاهش چربی خون
یکی دیگر از خواص عسل شوید کاهش کلسترول و تری گلسرید خون است. مصرف این عسل برای بیماران مبتلا به چربی خون بالا بسیار مفید است و با کاهش چربی خون از بروز بیماری های قلبی و عروقی، حملات ناگهانی قلب و سکته مغزی پیشگیری می کند.
۳. تقویت معده و بهبود دل پیچه
مصرف عسل شوید برای دستگاه گوارش مفید است و به تقویت معده، بهبود دل پیچه، رفع نفخ و هضم بهتر غذا کمک می کند.
۴. افزایش شیر مادران شیرده
سبزی شوید خاصیت شیرافزا دارد و عسل تهیه شده از این گیاه نیز دارای همین ویژگی است. مصرف عسل شوید برای مادران باردار بسیار مفید است و ضمن افزایش شیر، به کاهش نفخ و درد شکم نوزاد نیز کمک خواهد کرد.
۵. تقویت استخوانها و بهبود دردهای مفصلی
میزان کلسیم موجود در عسل شوید بالا است و از این رو یکی از خواص عسل شوید، تقویت استخوان ها و کمک به بهبود دردهای مفصلی است.
۶. کاهش ضربان قلب
مصرف عسل شوید برای درمان تپش قلب مفید است.
۷. تقویت بدن و افزایش نیرو و انرژی
همانند انواع دیگر عسل ها، عسل شوید نیز با تامین نیرو و انرژی مورد نیاز بدن به افزایش قوای جسمانی و بالا بردن توان بدن در مقابله با بیماری ها کمک می کند و با تقویت سیستم ایمنی بدن و پیشگیری از بروز سرطان، نقش مهمی در افزایش سلامتی دارد.
شوید، گیاهی علفی و یک ساله، بومی قاره آسیا است و ارتفاع آن تا یک متر می رسد. این گیاه دارای برگ های سوزنی و گل های چتری سفید تا زرد با دانه های ریز است. برگ و دانه های این گیاه به صورت خام و پخته، مصرف دارویی و غذایی دارند و در اکثر کشورها از تخم شوید به عنوان ادویه استفاده میشود. این گیاه در بیشتر نقاط دنیا از جمله قسمت های جنوب اروپا، مصر، آمریکا و چین پرورش داده می شود. در کشور ما نیز به صورت خودرو در مناطق مختلف مانند سائین قلعه، تبریز، خراسان، اترک، بین شیروان، بجنورد و در تفرش می روید و تقریبا در تمام مناطق ایران، بهطور پرورشی کاشت و تولید می شود.
رنگ عسل شوید نسبت به دیگر انواع عسل تیره تر است
رنگ عسل شوید نسبت به دیگر انواع عسل تیره تر است. این عسل به رنگ کهربایی تیره دیده میشود. عسل شوید شیرینی ملایمی دارد. بهترین طریقه مصرف عسل شوید به منظور درمان بیماری ها، مخلوط کردن دو تا سه قاشق از این عسل با آب ولرم و سپس اضافه کردن آب یک لیموی ترش تازه به آن است. به طور کلی مصرف عسل های تک گل از جمله عسل شوید غالبا جنبه درمانی دارد و به عنوان مصرف روزانه و مداوم توصیه نمی شود. همچنین علی رغم فواید فراوان عسل، مصرف آن در کودکان زیر یک سال به دلیل مسمومیت بوتولیسم، مجاز نیست و برای سلامتی آن ها مضر است.
این ه با تمام کوچکی اش دو معده دارد ، شهد گلهای مکیده شده وارد معده اول می شود که بوسیله دریچه ای به معده دوم مربوط است . معده دوم عملیات گوارشی را انجام می دهد .
معده اول را کیسه عسلی یا چینه دان می گویند کلیه مراحل تبدیل شهد به عسل در این معده انجام گرفته و عسل رسیده و آماده شده از طریق خرطوم زنبور به سلولهای مومی شکل ریخته می شود . کیسه عسلی به وسیله دریچه ای به معده دوم ( معده اصلی ) منتهی می شود زنبور عسل در صورت وم جهت تغذیه خویش با اندک فشار بوسیله ماهیچه های اطرافش دریچه را باز می کند و از این طریق عسل مورد نیاز زنبور وارد معده اصلی شده و صرف تغذیه آن می شود و سایر عملیات از جمله گوارش و دفع مدفوع مربوط به این معده می باشد .
بعضی از افراد فکر می کنند که عسل مدفوع یا فضولات زنبور عسل است در صورتیکه کاملا اشتباه است مدفوع زنبور عسل ماده ای است آجری رنگ تا قهوه ای که عموما خارج از کندو دفع می شود و به هیچ وجه قابل استفاده نمی باشد در صورتیکه عسل محصول داخلی کندو و یک ماده غذایی بوده و با مدفوع زنبور قابل مقایسه نیست . بنابراین عسل نه تنها مدفوع زنبور نیست بلکه هیچ رابطه ای بین عسل و مدفوع زنبور وجود نداشته و ندارد .
به هر حال باید دانست که عسل ماده حیات بخشی است که از مواد بی شمار زنده گل و گیاه ترکیب یافته است نه از فضولات گل یا زنبور .
عسل یک ماده ی قندی فوق اشباع شده است و یکی از آنزیم های مهم عسل ، آنزیمی است به نام دیاساز که در صورت مهیا بودن شرایط (قرار گرفتن عسل در محیطی با درجه حرارت بین 7-14)ذرات خیلی ریز محلول در عسل را به خود جذب کرده و پس از تشکیل هسته شروع به رس کردن(متبلور،کریستالیزه شدن)آن می شود و این تنها یک حالت فیزیکی است مثل یخ زدن آب. بنابراین هیچ تاثیر سوئی در خواص و کیفیت عسل ندارد و برای برطرف کردن آن می توان ظرف محتوی عسل را درون طرف آب گرم قرار داده و به آرامی حرارت دهید تا به حالت طبیعی در آید.
جالب این که در برخی از کشور های اروپایی و آمریکایی عسل به صورت رس شده در بسته بندی های مختلف مانند کره و پنیر به بازار عرضه می شود.
برخلاف تصور غلط رایج در ایران، که عسل شکرک زده تقلبی می دانند.
پس شکرک زدن تنها در عسل های طبیعی و سالم رخ می دهد و بلور های آن نرم و یک نواخت بوده و به دندان نمی چسبد و موقع خوردن در گلو احساس زبری نمی کنیم(مثل روغن نرم است) ولی عسل غیر طبیعی (تغذیه ای) شکرک نمی زنند یا خیلی دیر شکرک می زنند و غالباً بلورهای آن زبر و خشن است و زیر دندان احساس زبری می کنیم.
متاسفانه شکر زدن عسل آنقدر مشکل ایجاد کرده که بعضی از تولید کنندگان عسل بجای اطلاع رسانی صحیح، عسل را پس از استخراج بمدت30 دقیقه در دمای 60 درجه حرارت نگه می دارند تا دیگر شکرک نزند ، با این عمل اگر چه دیگر شکرک نمی زند ول به طور کلی تمام آنزیمها و خواص عسل از بین می رود و تنها یک ماده شیرینی بنام عسل ولی بدون خاصیت تحویل ما می دهند.
پس رس کردن عسل دلیل بر طبیعی و سالم بودن آن است و هیچ عسل طبیعی و سالمی در دنیا پیدا نمی کنید مگر این که دیر یا زود رس خواهد کرد البته زمان آن بستگی به نوع گل و گیاه و مقدار رطوبت موجود در عسل و درجه حرارت محیطی که عسل در آن نگهداری می شود دارد، بنابراین مصرف کنندگان گرامی هیچ نگرانی از این بابت نداشته باشند و می توانند بنابر سلیقه خود آن را به صورت مایع یا رس کرده مصرف نمایند.
البته عسل نیز مانند هر ماده غذایی دیگر شرایط نگهداری خود را می طلبد بنابراین توصیه می شود عسل را در جای گرم و خشک (درای اتاق و اشپزخانه) نگهداری شود و نیاز به بخچال نمی باشد.
فروش عسل صددرصد طبیعی با مهلت تست
عسل طبیعی بهاره هر کیلو 80.000 تومان خرید از وبلاگ ما فقط 70.000 تومان
عسل طبیعی زول یا بوقناق هر کیلو 75.000 تومان خرید از وبلاگ ما فقط 70.000 تومان
عسل طبیعی گونه هر کیلو 85.000 تومان خرید از وبلاگ ما فقط 80.000 تومان
عسل طبیعی کنار هر کیلو 100.000 تومان خرید از وبلاگ ما فقط 90.000 تومان
در حقیقت بره موم درمانی طبیعی برای بیماریهای لثه، بوی بد دهان، بیماریهای دندان و غشای مخاطی است. به بیان سادهتر، بره موم دوست خوبی برای بهداشت دهان است.
دندانپزشکی جزو حوزههایی است که بره موم را به عنوان یک محصول درمانی قابل اعتماد پذیرفته اند. این حوزه، بیشترین تحقیقات علمی را داشته و اکنون بره موم در تخصصهای مختلف دندانپزشکی مانند بهداشت دهان، التهاب لثه و پاتولوژی غشاهای مخاطی دهان، جراحی دهان، ارتودنسی، دندانپزشکی ترمیمی، ریشهدرمانی و دندانپزشکی پروتزی (دندان مصنوعی) بکار برده میشود.
به دلیل خواص آنتیبیوتیک بره موم، بهداشت دهان و دندان با بره موم می تواند اثر بخش باشد. این ماده میکروبهای بیماریزای مختلف مانند باکتریها، قارچها و ویروسها را درون دهان مهار میکند. به همین دلیل است که میتوان بره موم را یک ماده ضد باکتری دانست که با موفقیت برای مقابله با مشکلات پاتولوژیک دندانپزشکی مورد استفاده قرار داد که این مشکلات عبارتند از:
– تشکیل پلاک دندان
– آسیبها و زخمهای دهان
– ورم ناشی از آفت یا استفاده از دندان مصنوعی
– پارادونتوزیس
– التهاب لثه
– ورم لثه
– حساسیت شدید دندانی
– پوسیدگی دندان
– ورم دهان ناشی از باکتری کاندیدا
آزمایشات زیادی وجود دارند که در محیط آزمایشگاهی بر روی موشها یا بصورت بالینی بر روی انسان انجام شده اند. تمام این آزمایشات، نتایج مثبتی در جهت کاهش پلاک باکتریایی از خود نشان دادهاند. بافت نرم و لثهای پیرامون ایمپلنتهای دندانی، مستعد هجوم باکتریها و واکنشهای التهابی به دلیل ساختارهای بافتی پیچیده هستند.
در سال ۲۰۱۳، وبسایت pubmed تحقیقی با عنوان «فعالیت بیولوژیکی خمیردندانهای حاوی بره موم بر بهداشت دهان در بیمارانی که برای تقویت ایمپلنت دندانی خود از اصلاح پروتز دندانی استفاده کردهاند» توسط موراویِچ و همکارانش را منتشر کرد. این تحقیق جهت بررسی اثر عامل بهداشتی حاوی بره موم باکاریس بر روی مولفههای گزینشی سلامت دهان، میکروفلورای دهان و مشکل در سلامت لثه انجام دادند.
۱۶ نفر که تحت اصلاح پروتز دندانی پس از ایمپلنت دندان مصنوعی قرار گرفته بودند، انتخاب شده و بصورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند که یکی از گروهها یک خمیردندان با فرمول جدید حاوی بره موم (۳ درصد (CA)) دریافت کرده و گروه دیگر به عنوان گروه شاهد (CC)، هیچ ترکیب فعالی دریافت نکرد.
شاخص تقریبی پلاک (API)، شاخص سلامت دهان (OHI، جزء باقیمانده) و شاخص خونریزی شیاری (SBI) در سه مرحله متوالی ارزیابی شدند. در طول اولین و آخرین معاینات، واک کنندههایی به منظور تلقیح میولوژیک مورد استفاده قرار گرفتند.
مشخص شد که خمیردندان حاوی بره موم، در بهبود سلامت و بهداشت دهان و بروز ورم لثه ناشی از پلاک دندانی، بسیار موثر است.
بره موم حاوی خواص ضدباکتریایی را میتوان به عنوان داروی کمکی در کنار سایر مواد در افراد دارای ریسک بالای مشکلات مربوط به لثه، در مقابل میکروفلورای بیماریزای دهان استفاده نمود.
بوی بدن دهان نوعی تنفس ناخوشایند است که تا حد زیادی به سلامت حفره دهان ارتباط دارد. یکی از دلایل بوی بد دهان، محصولات ثانویه تجزیه میکروارگانیزمهای موجود در دهان است.
میکروبهای مرتبط با ایجاد بوی بد دهان عبارتند از:
– باکتریهای پیچیده قرمز: پورفیروموناس جینجیوالیس، تانرلا فورسیتیا، ترپونما دنتیکولا
– پرووتلا اینترمدیا
– پورفیروموناس اندودونتالیس
– یوباکتریوم
بر اساس اظهارات ویکیویچ و همکارانش در سال ۲۰۱۳ در تحقیق «آیا بهداشت دهان و دندان با بره موم امکان پذیر است یا خیر؟ طب جایگزین و مکمل مبتنی بر شواهد»، اندازهگیری مقدار مولفههای ناپایدار گوگرد در هوای بازدم با استفاده از تنفسسنج نشان میدهد که بره موم، بوی بد دهان را کاهش میدهد.
بره موم خام و تمیز را بجوید تا حالت آدامسی پیدا کند. سپس آن را روی دندان دردناک قرار دهید، درد تسکین می یابد.
طبق تحقیقات انجام شده در انگلستان در سال ۱۹۹۵ توسط فیلیپ واندر با استفاده از عصاره بره موم ۵۰ درصد، زخم های دهانی، آسیب های دندانی و ضایعات التهابی و زخم های دردناک را درمان کرده است. در این درمان عصاره بره موم به صورت مستقیم و روزی چند بار روی نواحی دردناک و زخم ها مالیده شد و زخم ها در عرض دو روز بهبود یافتند.
تأیید اثربخشی بره موم در مبارزه با عاملهای اتیولوژیک التهاب لثه، برخی محققان را مجبور کرد تا این ماده را شیوههای درمانی التهاب لثه بگنجانند.
همان تحقیق توسط ویکیویچ و همکارانش که در سال ۲۰۱۳ منتشر شده بود، نشان داد که «ژل آبدوست چسبنده به مخاط حاوی بره موم، زمانی که بر روی فرورفتگی لثه استفاده میشود، میتواند در درمان التهاب لثه مفید واقع شود. آبیاری بیشتر زیر لثه بوسیله عصاره بره موم در طول درمان التهاب لثه، دستیابی به نتایج بهتر نسبت به سنجش و چارهاندیشی ریشهای را میسر میسازد. مشخص شده است که نه تنها استفاده موضعی، بلکه استفاده خوراکی داروهای حاوی بره موم نیز در درمان التهاب لثه موثر است».
محلولهای بره موم دارای خواص ضدویروس بالایی هستند. بره موم رشد و پیشرفت تغییرات پوست را در مرحله اولیه عفونت بوسیله تب خال ساده متوقف نموده و دارای اثرات سیتوتوکسیک نیز نمیباشد.
همان طور که توسط ویکیویچ اثبات شده، بره موم را میتوان در درمان ورم آفتی برگشتپذیر دهان نیز مورد استفاده قرار داد.
کشیدن دندان به معنی جابجایی کامل دندان از حفره خود بر روی استخوان فک به دلیل ضربه است. اکثر تحقیقات، تأثیر بسیار خوب نگهداری دندان کنده شده درون بره موم را نشان میدهند. بره موم بسیار موثر است و نه تنها اپوپتوز سلولهای نسوج نرم نگه دارنده دندان (مانند لثه) را کاهش میدهد، بلکه باعث افزایش تکثیر و فعالیت متابولیک آنها نیز میشود. استفاده موضعی از بره موم پس از جراحی، به بهود زخم کمک کرده، التهاب را کاهش میدهد و همچنین دارای اثر است.
در موارد جفتشدگی بدشکل دندانهای بالا و پایین به همراه تنگشدگی استخوانهای فک بالا، استفاده از وسیلهای برای بسط دادن شیارهای کام دهان ضروری است. همان طور که در تحقیقات انجام شده بر روی موشها نشان داده شده، محلول بره موم، اثر مثبتی بر فرآیند تشکیل استخوان در طول درمان داشته است. بازسازی استخوانها درون شیارهای کام دهان بسیار سریعتر بوده است.
در دندانپزشکی ترمیمی، بره موم را میتوان برای کاهش نفوذپذیری عاج دندان و پوششدهی نرمه دندان به منظور ایجاد عاج ترمیمی مورد استفاده قرار داد. بره موم میتواند نفوذپذیری عاج دندان را کاهش دهد. بدین ترتیب میتوان نتیجهگیری نمود که این ماده حساسیت دندان را خنثی میکند.
اثر احیاکنندگی بره موم بر نرمه دندان برای مدت طولانی شناخته شده بوده است. امروزه، پرکاربردترین ماده جهت تحریک تشکیل یک عاج ترمیمی دندان، هیدروکسید کلسیم است. با این حال، تحقیقات عنوان میکنند که هیچ تفاوت چشمگیری در پوششدهی مستقیم بوسیله بره موم و بوسیله مواد حاوی هیدروکسید کلسیم وجود ندارد. هر دوی این مواد میزان یکسانی از بهبود التهاب نرمه دندان را ارائه داده و مقدار میکروبها را کاهش میدهند و ایجاد پل عاج دندان را تشدید میکنند. همچنین بره موم، هیدروکسید کلسیم و MTA دارای اثربخشی یکسانی در تحریک به منظور تولید نرمه ترمیمی دندان دارند.
با این حال، در تحقیق ویکیویچ آمده است که پوششدهی مستقیم نرمه دندان بوسیله بره موم، اثربخشی بیشتری نسبت به محصولات حاوی پراکسید کلسیم دارد. بره موم نه تنها واکنشهای التهابی، عفونت می و نکروز نرمه دندان را متوقف میکند، بلکه تشکیل نرمه لولهای دندان با کیفیت بالا را از طریق تحریک سلولهای بنیادی، تشدید میکند.
یکی از اهداف ریشهدرمانی، حذف کامل میکروبها از کانالهای ریشه دندان است. اثربخشی داروهای استفاده شده در ریشهدرمانی اغلب از طریق آزمایش رشد انتروکو فاکالیس ارزیابی میشود، که در مقابل محیطهای نامطلوب مقاوم بوده و علیرغم استفاده از داروها، میتواند در سیستم کانال ریشه زنده بماند.
تحقیقات زیادی نشان میدهند که بره موم، مقدار انتروکو فاکالیس را در کانال ریشه دندان بطور موثر کاهش میدهد، اما اثربخشی آن ممکن است کمتر از تأثیر کلرهگزیدین باشد.
خواص و خصوصیات عسل صنوبر طبیعی
بطور کلی هر فردی پس از استفاده از داروهای OTC، به این فکر کرده است که چطور میتوان ورم لوزه، سینوزیت یا سرماخوردگی و برونشیت را بصورت طبیعی درمان کرد. یکی از گزینههای قوی برای این موارد، استفاده از بره موم است، بره موم به عنوان ماده ای مهم در درمان بیماری ها شناخته می شود.
بیماریهای گوش، حلق، بینی و دستگاه تنفسی جزو مشکلات دائمی ما هستند. بسیاری از دانشمندان و درمانگران، اثرات بره موم در این زمینهها را بررسی کردهاند. احتمالاً مهمترین تحقیقات در این مورد، توسط مارکوچی، آساوُوا، شکندروف-ایوانوف، تیچونوف و کریسان انجام شدهاند.
بر اساس تحقیقات صورت گرفته، بره موم بیماریهای زیر را درمان کرده است:
* التهاب مزمن و حاد گوش داخلی
* سرماخوردگی حاد رایج، التهاب مزمن و حاد مجاری تنفسی فوقانی
* سینوزیت
* لارینژیت (التهاب حنجره)
* تونیسیلیت (عفونتهای لوزه)
* سل ریوی (گاهی اوقات در ترکیب با آنتیبیوتیکها یا سایر داروهای ضد سل)
* آسم برونشی (نایژهای)
برخی از این تحقیقات
* ۲۶۰ نفر از کارگران یک کارخانه فولاد که از برونشیت رنج میبردند، به مدت ۲۴ روز با استفاده از روشهای مختلف از جمله تنظیم موضعی و سیستمی سیستم ایمنی بدن و درمان موضعی بوسیله یک عصاره اتانولی بره موم (EEP) درون یک محل نمک فیزیولوژیکی تحت درمان قرار گرفتند. بهترین نتایج در بیمارانی حاصل شد که از طریق استنشاق EEP درمان میشدند.
* کریسن و همکارانش تحقیقی را با استفاده از یک عصاره آبی بره موم (نیوکریسول) برای مقابله با بیماریهای التهابی مزمن مجراهای تنفسی فوقانی در کودکان پیشدبستانی و دبستانی در طول فصل سرمای سالهای ۱۹۹۴-۱۹۹۵ انجام دادند. در این تحقیق، نتایج خوبی حاصل شد: تعداد علائم حاد و مزمن کاهش یافت و کاهش یا رفع اثرات گیاهی ویروسی-می در مجراهای فوقانی مشاهده شد. نویسندگان این تحقیق نتیجهگیری کردند که عصاره بره موم، داروی کمکی مناسبی برای درمان بیماریهای حلق و بینی است. این دارو مقرونبه صرفه بوده و توسط بیمار به خوبی تحمل شده بود.
* عفونت گوش ناشی از قارچ آسپرژیلوس، که معمولاً به دلیل سطح پایین ایمنی بدن رخ میدهد، بوسیله تنتور ۳۰ درصد بره موم بصورت زیر درمان شد: یک قاشق چای خوری تنتور و ۱۰ میلیلیتر آب نمک درون یک بطری کوچک با یکدیگر مخلوط شدند و سپس درب بطری بسته شده و به مدت چند دقیقه تا زمانی که به دمای بدن برسد، درون آب گرم قرار داده شد.
این مخلوط به شدت تکان داده شده و هر شب قبل از خواب، ۱۰ قطره از آن با استفاده از یک پیپت درون هر گوش چکانده شد تا در طول شب عمل نماید. یک تکه گاز استریل درون هر گوش قرار داده شد تا از ترشح گوش جلوگیری کند. این روش درمان به مدت ۱۰ روز انجام شد و در ۱۰ روز بعدی، روش درمانی متفاوتی بکار رفت: ۱ قاشق چای خوری تنتور بره موم با یک قاشق چای خوری روغن زیتون مخلوط شده و با دمای بدن گرم شد، و سپس بصورت سه بار در روز و هر بار ۳ قطره از آن درون هر گوش چکانده شد.
ایمنی بدن نیز با استفاده از یک رژیم خامخواری و میزان خواب بیشتر، افزایش یافت.
* در تحقیقی بر روی بره موم، ۱۴۲ بیمار شرکت کردند. این افراد به دو گروه تقسیم شدند: گروه A با ۱۰۴ عضو (۸۰ بزرگسال و ۲۱ کودک) مبتلا به بیماری حلق و بینی (نازوفارینژیت) و گروه B با ۵۰ عضو (۱۷ بزرگسال و ۲۱ کودک) مبتلا به رینوفارینژیت. در گروه A، ۲۱۷ بیمار مشکلات مشترک با یکدیگر (عوارض مربوط به گوش درد، زکام توبوتیمپانیک، التهاب زبان) و نیز برونشیت آسمی مزمن، آمفیزم، خارش فارینژال، ضعف عصبی، اختلال غدد درونریز عصبی، از خود نشان دادند. گروه B دارای پایه عفونی، آلرژیک یا مشکلات مرتبط (گوش درد، گرفتگی بینی، ورم لوزه فارنژولارنژیال، مشکلات نای و نایژه، انحراف پره بینی) بودند.
درمان موضعی بوسیله بره موم، بصورت استنشاق بوسیله پروپلینت (محلول روغنی بره موم)، پماد پروپورینول و اسپری دارای نسبتی از پروپورال (بره موم لیوفیلیزه شده) انجام شد. این درمان به مدت یک ماه بصورت ۲ یا ۳ بار در روز انجام شد. سایر محصولات کندو (تنتور بره موم، شربت بره موم، عسل و غیره) نیز به منظور تقویت سیستم ایمنی بدن مصرف شدند.
التهاب غشای مخاطی نای و نایژه و غشای مخاطی فارنژولارنژیال با استفاده از پروپوسپت (کپسولهای بره موم) از طریق پوششدهی گلو بوسیله مخلوطی از بره موم و ژل رویال درون عسل و بوسیله اسپریهای پروپوسپت یا ORL-1 درمان شدند.
نتایج این تحقیق مطلوب بودند و بهبود زیادی را از همان روزهای اولیه درمان نشان دادند. این نتایج عبارتند از:
– ۷۲ درصد بیماران نتایج بسیار خوبی داشتند.
– ۲۵ درصد بیماران نتایج متوسط داشتند.
– ۳ درصد بیماران عدم تغییر در وضعیت خود را گزارش کردند.
کاربرد بره موم در بوییدن (استنشاق) به هنگام بروز بیماری های مجاری تنفسی (برونشیت و سل) نتایج عالی به همراه داشته است. این شیوه درمانی برای هر کسی در خانه انجام پذیر و ممکن است. ۶۰ گرم پودر بره موم را با ۴۰ گرم موم عسل در یک ظرف آلومینیمی به گنجایش ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلی لیتر ریخته و آن را در یک ظرف بزرگتر پر از آب جوش (بن ماری) بگذارید. تنفس صبح و عصر به مدت ۱۰ دقیقه در یک دوره ۲ ماهه صورت می گیرد. اثر درمانی آن مربوط به باکتری کُشهای بره موم است (یوریش، ۱۹۷۷)، می توانید به جای این کار پودر بره موم یا بره موم تازه را جلو بینی گرفته و استنشاق کنید.
در سال ۱۹۸۹ محققان روسی ۱۰۴ بیمار التهاب مزمن ریه را درمان نمودند. درمان های معمول و رایج برای ۵۶ بیمار در نظر گرفته شد و ۴۸ بیمار درمان استنشاق عسل و بره موم را علاوه بر درمان های رایج دریافت کردند. بیمارانی که با عسل و بره موم مداوا شدند ۳ تا ۴ روز زودتر از افرادی که درمان های رایج را دریافت کرده بودند، مرخص شدند. سرعت بازگشت بیمار یا بیماران تحت درمان با روش رایج دو برابر درمان شدگان با بره موم بود.
تحقیقات بر روی انسان از قبل انجام شدهاند، و شکلهای مصرف زیر را برای درمان مشکلات گوش، حلق و بینی توصیه میکنند:
* استنشاق اسپری در ترکیب با EEP (عصاره اتانولی بره موم)، مصرف در موارد ابتلا به سرماخوردگی عمومی حاد، التهاب حاد و مزمن مجراهای تنفسی فوقانی، سینوزیت، آسم برونشیتی.
* تامپون و شستشو بوسیله عصارههای بره موم برای التهاب گوش داخلی
* اسپری استنشاقی، استفاده از پمادهای بره موم برای موارد ابتلا به ورم لوزه
نحوه مصرف:
– استنشاق بره موم بصورت ۳ تا ۵ بار در روز
– قطره (۱۰ تا ۱۵ قطره بره موم ۲۰ درصد، ۳ بار در روز)
– قرص (۴ تا ۶ بار در روز، قرص حاوی ۵۰ میلی گرم بره موم)
– کرم و پماد حاوی ۵ تا ۱۰ درصد بره موم
مصرف در کودکان: نصف دوزهای ذکر شده در بالا
نکته: بهترین روش جذب عصاره بره موم (قطره) ترکیب آن با عسل به نسبت ۱:۳ است: یک قاشق چای خوری بره موم با ۳ قاشق چای خوری عسل.
* برای مبارزه با آنفلوآنزا و عفونتهای دستگاه تنفسی و گلو: ۴۰ قطره درون ۲۰۰ میلیگرم آب گَرم، بصورت دو بار در روز؛ یا در ترکیب با عسل.
* سل ریوی بوسیله ۳۰ قطره بصورت ۳ بار در روز درمان میشود. همچنین روش استنشاقی نیز با استفاده از ۱۰۰ قطره تنتور بره موم درون یک لیتر آب داغ، بصورت دو بار در هفته انجام میشود.
سیستم ایمنی بدن، نقش بسیار مهمی را در تمام انواع بیماریهای گوش، حلق و بینی و دستگاه تنفسی ایفا میکند. ثابت شده است که تمام محصولات کندو، دارای خواص تحریک سیستم ایمنی هستند و کمک مهمی به تقویت سیستم دفاعی بدن ما میکنند.
عسل یا شربت افرا :مسئله این است
با جستجو به دنبال درمان طبیعی برای بیماری پارکینسون، نتایج امیدوارکنندهای بوسیله طب سوزنی به همراه زهر زنبور عسل بدست آمده است.در روسیه، در مدرسه زنبوردرمانی روسیه، گفته میشود که درمان پارکینسون با زهر زنبور عسل ممکن است و برای اثبات این امر، زهر زنبور بر روی بیماران مبتلا به پارکینسون استفاده شده است. این خاصیت به دلیل اثر بیولوژیکی مثبت زهر زنبور بر مغز است: تأمین خون و دوپامین در مغز بهبود یافته و رگهای خونی مغز را افزایش و میزان انعقاد خون را کاهش میدهد.
پارکینسون بیماری است که باعث زوال سیستم عصبی می شود، و این یعنی کسی که قبلا مستقل بود ناگهان کارهای ساده ای مثل نوشیدن قهوه را به خاطر لرزیدن دستها، بسیار دشوار می بیند. هر سال، ۶۰،۰۰۰ هزار نفر با بیماری پارکینسون شناسایی می شوند، و این تعداد در حال افزایش است.
ما در این مقاله سعی داریم تا روش های درمانی با زهر زنبور عسل برای بهبود این بیماری (پارکینسون) را به شما ارائه بدهیم.
در سال ۲۰۰۸، تحقیق «زهر زنبور به عنوان یک عمل محافظتی عصبی در بیماری پارکینسون» توسط بنیاد پارکینسون مایکل جی. فاکس منتشر شد که از تحقیقات بالینی در زمینه استفاده از زهر زنبور برای مقابله با پارکینسون در بیمارستان پتی-سالپتیه در پاریس حمایت میکند.
در یک مدل پیشبالینی بیماری، تأیید شد که چه خود زهر زنبور و چه یکی از اجزای آن به نام آپامین، قادرند تا از بین رفتن نورونهای دوپامینرژیک، نوعی سلول عصبی که شدیداً تحت تأثیر بیماری پارکینسون قرار میگیرد، را متوقف یا کُند کنند. آنها نشان دادند که ترزیق منظم زهر زنبور واقعاً میتواند تخریب نورونهای دوپامینرژیک در مدل PD استفاده شده را کُند نماید و اینکه این خاصیت تا حدودی به دلیل وجود آپامین است. اگرچه، فهرست کامل اجزای مسئول این خاصیت و مکانیزم(های) عمل، تاکنون ناشناخته باقی ماندهاند.
در سال ۲۰۱۱، کیم جی و همکارانش تحقیق «زهر زنبور، التهاب عصبی در مدل بیماری پارکینسون ناشی از MPTP در موشها را کاهش میدهد» را دپارتمان طب سوزنی و موکسا سوزی درمانی در دانشکده طب شرقی دانشگاه کیونگ هی کره جنوبی انجام دادند. نتیجهگیری تحقیق آنها این بود که «این دادهها نشان میدهند که تزریق نیش زنبور ممکن است دارای خاصیت محافظت عصبی باشد که فعالسازی واکنش میکروگلیایی را ضعیف میکند که دارای پیامدهایی در درمان بیماری پارکینسون است.
در سال ۲۰۱۱، تحقیق «ارزیابی اثرات محافظت عصبی و موثر بر علائم بیماری، درمان بیماری پارکینسون با زهر زنبور عسل» توسط دکتر آندریاس از مرکز پژوهشی کلینیک ICM در پاریس انجام شد. هدف این تحقیق، ارزیابی اثربخشی تزریقهای مکرر (ماهانه) زهر زنبور بر علائم حرکتی بیماری پارکینسون در طول یک دوره یکساله (۱۲ تزریق ماهانه به میزان ۱۰۰ میلیگرم زهر زنبور درون ۱ میلیلیتر NaCl محلول ۹ درصد) و اثرات بالقوه این درمان بر پیشرفت بیماری در مقایسه با دارونما (تزریق محلول نمکی) بوده است.
در سال ۲۰۱۲، مقالهای با عنوان «زهر زنبور، از سلولهای نوروبلاستومای انسانی SH-SY5Y در مقابل مرگ سلولی آپوپتوتیک ناشی از ۱-متیل-۴-فنیل پریدینیوم محافظت میکند» توسط آ. دو و همکارانش از مرکز تحقیقات علمی طب سوزنی و گذرگاههای انرژی بدن در کره جنوبی انجام شد. نتایج این تحقیق نشان دادند که اثر ضد مرگ سلولی زهر زنبور به واسطه سیگنالدهی بقای سلولی مسیر PI3K/Akt بوده است.
در سال ۲۰۱۳، تحقیق «زهر زنبور و یکی از اجزای آن، آپامین، به عنوان یک عامل محافظت عصبی در مدل موشی بیماری پارکینسون» توسط آلوارز-فیشر و همکارانش از مرکز تحقیقات عصبشناسی دانشگاه پیِر و ماری کوری، دپارتمان آزمایشهای درمانی در زمینه تجزیه نورونی در پاریس انجام شد.
این تحقیق نشان داد که «زهر زنبور نوعی حفاظت دائم در یک مدل حیوانی مبتلا به روند فرسایشی حاد بیماری پارکینسون، ارائه میدهد. هرچند، آپامین تنها بخشی از این اثرات محافظتی را بازسازی میکند، که نشان دهنده این است که سایر اجزای زهر زنبور، عملکرد محافظتی این پپتید را تقویت میکنند».
در سال ۲۰۱۴، مقالهای با عنوان «طب سوزنی با استفاده از زهر زنبور نویدبخش بیماران مبتلا به پارکینسون است» منتشر شد. بر اساس این تحقیق، طب سوزنی میتواند از طریق افزایش جریان و انتقال دوپامین، در درمان بیماری پارکینسون مفید باشد. همچنین اظهار شده است که مزیتهای L-dopa را تقویت نموده و اثرات شدید بیماری را کاهش میدهد.
این تحقیق شامل ۳۵ بیمار مبتلا به پارکینسون بود که تحت درمان دوز ثابت دارویی به مدت حداقل یک ماه بودند. این افراد بصورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: طب سوزنی، طب سوزنی همراه با زهر زنبور و گروه شاهد. درمان بوسیله طب سوزنی همراه با زهر زنبور، شامل تزریق زهر زنبور بصورت زیرجلدی در یک نقطه طب سوزنی میشود. طب سوزنی شامل ورود سوزنها به درون ۱۰ نقطه طب سوزنی با عمق ۱/۰ تا ۵/۱ سانتیمتر میشود. سوزنهایی که به مدت ۱۰ ثانیه، با سرعت ۲ هرتز چرخانده شده و سپس به مدت ۲۰ دقیقه در همان محل فرورفتگی نگه داشته میشوند. این درمان به مدت ۸ هفته و بصورت دو بار در هفته تکرار شد.
گروه طب سوزنی همراه با زهر زنبور، بهبود قابل توجهی در مقیاس درجهبندی یکپارچه بیماری پارکینسون (UPDRS)، مقیاس تعادل برگ (BBS) و در مدت زمان ۳۰ دقیقه پیادهروی از خود نشان دادند.
– در گروه طب سوزنی، هیچگونه تغییر چشمگیری در هیچ یک از نتایج پس از ۸ هفته مشاهده نشد.
به استثنای یک بیمار که اعلام خارش در بدن خود کرد، هیچگونه عوارض جانبی جدی در این تحقیق گزارش نشد.
نتیجهگیری این تحقیق این بود که در این مطالعه آزمایشی، هم طب سوزنی و هم طب سوزنی همراه با زهر زنبور، نتایج امیدوارکنندهای به عنوان درمان کمکی برای بیماری پارکینسون از خود نشان دادند. با این حال، هیچ نتیجهگیری قطعی اتخاذ نشده است، زیرا این آزمایش بر روی تعداد نسبتاً کمی از بیماران انجام شد. اما تحقیقات دیگری در حال انجام هستند و بررسی این موضوع همچنان ادامه دارد.
در آسیا، طب سوزنی همواره برای تسکین علائم پارکینسون مورد استفاده قرار میگرفته است. در غرب، ما همچنان در حال تحقیق در مورد این موضوع هستیم تا بتوانیم این نظریه را تأیید و مکانیزمهای موجود در پس این روش را درک نماییم. به نظر میرسد که طب سوزنی از سلولهای عصبی نظیر سلولهای عصبی که این بیماری نابود میکند، محافظت مینماید. زهر زنبور قادر است تا التهاب سلولهای عصب را کاهش دهد. در عین حال، در آسیا، بدون نیاز به انجام آزمایشهای بالینی و ارائه توجیهات علمی، از طب سوزنی بطور گسترده جهت تسکین علائم مضر پارکینسون استفاده میکنند.
خواص عسل یونجه را بیشتر بشناسید !
عسل نوعی ماده شیرین طبیعی است که به وسیله زنبورها از شهد یا از تراوشهای قسمتهای زنده گیاهان و یا از پسمانده شیره آنها که توسط زنبورها از قسمتهای زنده گیاهان جمعآوری شده، تولید میگردد؛ همانطور که گلها از لحاظ اندازه، رنگ، شکل و بو با هم تفاوت دارند، شهد و گردهای آنها نیز متنوع است. برای همین انواع عسل که از شهد خاص هر گل بدست میآید از لحاظ ترکیبات، رنگ و بو و حتی خواص دارویی متفاوت میباشند.
در بازار عسلهایی مختلفی موجود است که از شهد گلهای مختلف با طعم و عطر خاص خود تولید شدهاند. از بین انواع عسل، عسلهای که بیش از بقیه رایج هستند و اکثر زنبوردارن آنها را تولید میکنند به دو گروه عمده عسل تک گل و عسل چند گل(گیاه) تقسیم میشوند.
البته عسل ها از نظر نوع تولید به سه نوع عسل طبیعی، تغذیه ای (شکری) و عسل مصنوعی تقسیم بندی می شوند.
در مورد عسل طبیعی باید این نکنه را در نظر داشته باشید که زنبوردارها در مواقع مشخصی از سال برای زمستان گذرانی و همچنین تحریک زنبورها برای تولید مثل بیشتر از تغذیه های کمکی مثل شکر و شربت های دیگر استفاده می کنند اما این تغذیه ها تبدیل به عسل نمی شوند. در واقع این تغذیه به عنوان غذا به مصرف خود زنبور می رسد و در حجره های کندو ذخیره سازی نمی شود. مصرف شکر و شربت از نظر استاندارهای بهداشتی جهانی در صنعت زنبورداری به رسمیت شناخته شده است اما مصرف شکر حد و حدود مشخصی دارد و باید توسط زنبوردار مدیریت شود تا عسل تولید شده طبیعی محسوب شود. در صورتی که در فصل بهار و تابستان و در فصل شهد آوری که شهد در طبیعیت زیاد می شود و زنبورها شروع به ذخیره شهد به عنوان عسل می کنند جریان تغذیه مصنوعی قطع شود عسل تولید شده طبیعی محسوب خواهد شد و بدون هیچ نگرانی می توانید این عسل را مصرف کنید.
در این نوع عسل که در حال حاضر بسیاری از عسل های بازار رو به خودش اختصاص داده زنبورهای عسل توسط شربت هایی از شیرین کننده های مختلف مانند شکر به صورت مصنوعی تغذیه می شوند و زنبورها در زمان کوتاه تری اقدام به ذخیره سازی عسل می کنند. این روش یک روش مرسوم در بین بسیاری از زنبوردارهاست و به خاطر افزایش مقدار تولید عسل و کاهش زمان تولید برای بعضی زنبوردارها جذابیت اقتصادی زیادی دارد. اما یک نوع روش تقلب محسوب می شود و به هیچ عنوان توصیه به استفاده و یا خرید این نوع عسل ها نمی کنیم. در عسل های شکری معمولا قندهای مضر مثل ساکارز بسیار بالاست و فقط از طریق آزمایشگاه های تخصصی می توان این نوع عسل را شناسایی کرد.
این نوع عسل که باز هم در بازار بسیار زیاد است بدون حضور زنبور در کارگاه های غیر مجاز توسط افراد سودجو ساخته می شود و توسط جوشاندن شکر و اضافه کردن اسانس های مصنوعی و طعم دهنده های شیمیایی ساخته می شود. این نوع عسل که در واقع عسل نیست و شیره مصنوعی است بسیار مضرر است و مواد سمی و گاها سرطان زا در داخل آن ها وجود دارد. یکی از نشانه های مهم این نوع عسل ها قیمت بسیار پایین آن هاست.
نکته مهم
پایین بودن قیمت عسل یکی از نشانه های غیرطبیعی بودن عسل است
عسل وحشی نوعی عسل طبیعی است که بدون دخالت زنبوردار و در طبیعت توسط زنبورهای وحشی ساخته می شود. این نوع عسل هیچ تفاوت معنی داری با عسل طبیعی ندارد ولی به خاطر باورهای غلط عمومی این عسل طرفداران زیادی دارد و به همین خاطر با قیمت هایی بسیار بالا فروخته می شود. باید دقت داشته باشید که به خاطر قیمت بالا و درخواست زیاد تقلب های زیادی هم در مورد این نوع عسل ها به وجود آمده است.
1. عسل در اصل غذای زنبور برای فصل سرما و زمستان است و درست مانند مورچه های که در تابستان مشغول جمع آوری دانه برای فصل زمستان هستند زنبورها نیز شهد گل ها را به شکل عسل به عنوان غذای خود ذخیره می کنند. با این حال وقتی شکارچیان عسل وحشی به یک کندوی زنبوردر طبیعت برخورد می کنند معمولا کل این ذخیره غذایی را غارت می کنند و زنبورهای وحشی عملا ذخیره غذای زمستان خود را از دست می دهند و قطعا نابود خواهند شد.
2. معمولا این نوع عسل به شکل کندوهای آویخته از یک شاخه درخت عرضه می شود که که متاسفانه بعضی افراد سود جود با روش هایی فریبکارانه زنبورهای معمولی را مجبور به موم بافی دورشاخه های درختانی می کنند که خودشان بریده اند و در واقع این کندوها به صورت مصنوعی تهیه می شود و به عنوان عسل طبیعی و وحشی با قیمت های بالا فروخته می شود.
سیاهدانه گیاهی یک ساله با گل هایی به رنگ سفید و بنفش است . این گیاه دارای برگ های سرخسی شکل متشکل از برگچه است که این برگچه ها به گونه ای گل را احاطه کرده اند که هاله ای اطراف آن دیده می شود . به همین دلیل به این گیاه ، عشق در هوای مه آلود” هم می گویند . گل های آن به رنگ سفید آبی و صورتی است و اطراف آن یک غلاف وجود دارد . بهترین زمان برای کاشت این گیاه ، اواخر بهار یا اوایل تابستان است .
ارتفاع گل سیاه دانه به 38 تا 50 سانتی متر می رسد . گل سیاه دانه را با دیگر گل های یکساله به صورت ترکیبی در حاشیه ها می کارند و برای تزیین حاشیه ها از این گل استفاده می شود. گلدهی از اواخر بهار شروع می شود و اگر گلهای خشک روی گیاه حذف شود ، گلدهی تا پاییز هم ادامه می یابد . رنگ این غلاف ها با افزایش سن گیاه ، تغییر می کند به گونه ای که در ابتدا شیری رنگ هستند بعد سبز و بعد قرمز می شوند .
سیاهدانه در فرهنگ زرتشتی از بهترین داروهاست و همیشه بدست ایرانیان بکارمی رفته است . سیاهدانه برای افزایش نیروی ایمنی جان و تن سودمند است .
سیاهدانه و روغن آن موثرترین و مفیدترین چیزی است که برای تقریباً هر بیماری ، آلرژی یا حساسیت و حتی بیماری های جدی مانند نفس تنگی ، دیابت، معرق ، محرک ، بادشکن ، صفرا بر و هضم کننده غذا ، اختلالات در سیستم دفاعی بدن ، زردی ، ایدز (AIDS) و حتی سرطان مورد استفاده قرار می گیرد .
درباره این سایت